Πατερικός: ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΣΕ ΤΡΙΑ ΒΗΜΑΤΑ, Κυριακή Β ́ Λουκᾶ

Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023

ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΣΕ ΤΡΙΑ ΒΗΜΑΤΑ, Κυριακή Β ́ Λουκᾶ

π. Δημητρίου Μπόκου

Τὸ πολυσυζητημένο θέμα τῆς συγχώρησης τῶν ἐχθρῶν ἐπαναφέρει στὴ μνήμη μας τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Β ́ Λουκᾶ. Δὲν θὰ ἐνεργεῖτε ὅπως οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, λέγει ὁ Χριστός. Δὲν θὰ ἀκο- λουθεῖτε τὰ φυσικά σας αἰσθήματα, ὥστε νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς φίλους μόνο καὶ νὰ μισεῖτε τοὺς ἐχθρούς σας. Ἐσεῖς θὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας. Θὰ τοὺς κάνετε καλὸ καὶ θὰ τοὺς δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε καμμιὰ ἀνταπόδοση.

Ὁ Χριστὸς μιλάει γιὰ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθρούς, ἐνῷ ἐμεῖς θεωροῦμε σχεδὸν ἀδύνατη ἀκόμα καὶ τὴν ἁπλὴ συγχώρησή τους. Μᾶς φαίνεται ἀδιανόητο νὰ ἀγαπήσουμε κιόλας τὸν ἐχθρό μας. Καὶ βέβαια κάτι τέτοιο δὲν γίνεται καθόλου εὔκολα. Ἀφοῦ ὅμως τὸ ζητάει ὁ Θεός, σημαίνει πὼς εἶναι ἐφικτό. Μέσα στὶς δυνατότητές μας. Ποτὲ ὁ Θεὸς δὲν ζητάει ἀκατόρθωτα πράγματα. Γνωρίζει καλύτερα ἀπὸ μᾶς τὴ φύση μας, τί μποροῦμε καὶ τί δὲν μποροῦμε πραγματικὰ νὰ κάνουμε. Ἀκόμα καὶ τὸ ἀνθρωπίνως ἀκατόρθωτο, μὲ τὴ χάρη του γίνεται κατορθωτό. Ἐπειδὴ καθετὶ καλό, γίνεται πάντα μὲ τὴ συνεργία Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου. Ὄχι ἀπὸ μᾶς ἀποκλειστικά.

Πῶς θὰ μπορούσαμε νὰ φτάσουμε σ’ αὐτὸ ποὺ θέλει ὁ Χριστός; Ἀσκούμενοι, ὅπως σὲ ὅλα, μὲ μικρὰ βήματα. Ποτὲ δὲν ἀπαιτεῖ ὁ Θεὸς νὰ πετύχουμε τὰ πάντα μονομιᾶς. Ἂς κάνουμε σὰν τὸ μικρὸ παιδί, ποὺ πέφτει, σηκώνεται, χτυπάει, ξαναχτυπάει, ἀλλὰ μαθαίνει κάποτε νὰ περπατάει καλά. Πῶς νὰ ἐνεργήσω λοιπόν, ὅταν δὲν μπορῶ νὰ συγχω- ρήσω τὸν ἐχθρό μου;

Κάνω τὸ πρῶτο βῆμα. Ἀρχίζω νὰ παρακαλῶ τὸν Θεό: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, δός μου τὴ δύναμη νὰ συγχωρήσω. Τὸ λέω ἐπίμονα, καθημε- ρινά, ὥσπου, μετὰ ἀπὸ ἀρκετὸ ἴσως καιρό, νὰ φτάσω στὸ δεύτερο βῆμα, κατὰ τὸ ὁποῖο προσπαθῶ νὰ λέω: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τοὺς ἐχθρούς μου. Ἂς τὸ λέω ἔστω καὶ τυπικά, ἀδιάφορα, μὲ τὸ στόμα μου μόνο, χωρὶς νὰ τὸ ἐννοῶ μὲ τὴν καρδιά μου. Ὅμως, ἂν τὸ κάνω καθημερινά, ἀπὸ τὸ στόμα κατεβαίνει λίγο-λίγο καὶ στὴν καρδιά. Φτάνω ἔτσι κάποτε στὸ τρίτο βῆμα. Αἰσθάνομαι δηλαδὴ μὲ τὸν καιρό, ὅτι μπορῶ νὰ τὸ λέω ὅλο καὶ πιὸ εὔκολα. Ὅλο καὶ μὲ καλύτερη διά- θεση. Κάτι ἀλλάζει μέσα μου. Ἡ καρδιά μου ἀρχίζει νὰ τὸ ἀποδέχεται. Ἡ διάθεσή μου ἀπέναντι στὸν ἐχθρό μου ἀλλάζει σιγά-σιγὰ ὅλο καὶ πρὸς τὸ καλύτερο. Ἔχω μπεῖ στὸν δρόμο νὰ τὸν συγχωρῶ μὲ τὴν καρ- διά μου. Μέχρι νὰ τὸν ἀγαπήσω κιόλας, ὁ δρόμος εἶναι βέβαια μακρύς.

Ἀλλὰ βρῆκα ἤδη τὴν ἀρχή. Ἔτσι πρέπει νὰ ξεκινάω καθημερινὰ τὴν προσευχή μου. Ἀπὸ τὴ συγχώρηση τοῦ ἐχθροῦ μου καὶ μετὰ ὅλου τοῦ κόσμου.

Μέχρι ποῦ μπορῶ νὰ φτάσω ἔτσι; Γράφει ὁ μητροπολίτης Antony Bloom γιὰ κάποιον ποὺ ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸ Μπούχενβαλντ, ἕνα ἀπ’ τὰ φριχτὰ γερμανικὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ὅταν ρωτήθηκε γιὰ τὸ τί τράβηξε ἐκεῖ, εἶπε: Τὰ βάσανά μου δὲν μποροῦσαν καθόλου νὰ συ- γκριθοῦν μὲ τὴ θλίψη ποὺ ἔνιωθα μέσα μου γιὰ ἐκείνους τοὺς ἀξιολύπητους νεαροὺς Γερμανούς, οἱ ὁποῖοι κατάντησαν νὰ εἶναι τόσο σκλη- ροί. Ἡ σκέψη γιὰ τὴν κατάντια τῶν ψυχῶν τους δὲν μὲ ἄφηνε καθόλου νὰ ἡσυχάσω. Δὲν ἀνησυχοῦσα γιὰ τὸν ἑαυτό μου, ἂν καὶ εἶχα μείνει ἐκεῖ τέσσερα ὁλόκληρα χρόνια, ἀλλὰ ἀγωνιοῦσα γιὰ τὴν ψυχικὴ κατά- σταση τῶν βασανιστῶν μου. Ἐκεῖνοι ποὺ ὑπέφεραν ἦταν κοντὰ στὸν Χριστό, οἱ ἐγκληματίες ὅμως ἦταν μακριά του!

Ἂν κάποιος βρίσκει τὴ δύναμη νὰ ξεχνάει βασανιστήρια τεσσά- ρων ἐτῶν καὶ νὰ θλίβεται πραγματικὰ γιὰ τοὺς βασανιστές του, ἐσὺ κι ἐγὼ γιατί νὰ μὴ μποροῦμε νὰ συγχωρήσουμε τὸν ἐχθρό μας; Καὶ νὰ νοιαστοῦμε, ἂν χρειαστεῖ, λίγο περισσότερο γι’ αὐτόν;

Καλὴ εὐλογημένη ἑβδομάδα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Γέροντας Παΐσιος

«Για τη συγκέντρωση σου γενικά, και ιδίως στην προσευχή, καθώς και για την τόνωση της ψυχής σου, είναι απαραίτητη η μελέτη της Κ. Διαθήκης και τα βοηθητικά βιβλία των αγίων Πατέρων... Τα Συναξάρια πολύ βοηθούν, διότι βρίσκει κανείς σ ` αυτά ότι είδους βιταμίνες έχει ανάγκη η ψυχή του. Καλό είναι το συναξάρι της ημέρας». «Ο Χριστός αναπαύεται όπου υπάρχει η Αρχοντιά και το Φιλότιμο».

Οι Πατέρες και εμείς: Στυλιανός Παπαδόπουλος

«Ο πρώτιστος λόγος πού κάνει αναγκαία την προσέγγιση και σπουδή των Πατέρων δεν είναι βέβαια να μάθουμε τί ήσαν και τί δίδασκαν, αλλά να γευθούμε το πνευματικό τους κλίμα. Να ψαύσουμε τα ίχνη του Αγίου Πνεύματος στα ιερά τους πρόσωπα. Να θέσουμε το δάκτυλο εις την αγωνία τους για την αλήθεια. Να ακούσουμε τους κτύπους της καρδιάς τους, όταν εισέρχονται περαιτέρω («πλέον και πλείον») στην αλήθεια. Να ζήσουμε κάτι από τις θείες εμπειρίες, τις θεωρίες τους, τις χαρμολύπες, τις απογοητεύσεις, τις εξάρσεις, τις αρπαγές από την εγκοσμιότητα, τις αρπαγές σε τρίτους ουρανούς. Να παρακολουθήσουμε την απόλυτη πιστότητά τους στην παράδοση. Να μάθουμε πόση βαθειά εμπιστοσύνη είχαν στο Άγιο Πνεύμα. Να εκπλαγούμε από το θάρρος τους για δημιουργία νέων όρων στη θεολογία. Να διδαχθούμε την απαραίτητη και τολμηρή τακτική της αυξήσεως και διευρύνσεως της διδασκαλίας, της θεολογίας, της Παραδόσεώς μας. Να γνωρίσουμε τη γενναιοψυχία τους. Να γνωρίσουμε την ευγένειά τους και την αισθαντικότητά τους. Και κάτι πολύ σπουδαίο: Να μάθουμε πως μεθόδευαν την πρόσληψη και μεταστοιχείωση του κόσμου, της γλώσσας του δηλαδή και της σκέψεώς του. Ψαύοντας την προσωπική (αλλά στους κόλπους της Εκκλησίας) πορεία των αγίων Πατέρων, λαμβάνουμε πείρα της κατ΄ εξοχήν παρουσίας και δράσεως του άγ. Πνεύματος στον κόσμο».

Των αγίων Πατέρων ο χορός

"Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ Πνεύματος Ἁγίου, μίαν οὐσίανἐδογμάτισε καὶ φύσιν, καὶ τὸ μυστήριον τῆς θεολογίας, τρανῶς περέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ. Οὓς εὐφημούντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες· Ὦ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται, παρατάξεως Κυρίου, ἀστέρες πολύφωτοι, τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιών, οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦΠαραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου. Νικαίας τὸκαύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν".

(Δοξαστικό των αίνων της Κυριακής των Πατέρων,Ἦχος πλ. δ' )

Στον Δάσκαλο ... Κωστής Παλαμάς!

Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι !

Υποστηρικτικό διδακτικό υλικό για το Μάθημα και για τις Δημιουργικές και Ερευνητικές Εργασίες

Οι δάσκαλοι αλλά και οι μαθητές στην προσπάθειά τους να αναζητούν και να αξιοποιούν υλικό από το διαδίκτυο για την εργασία τους ή τις διάφορες δραστηριότητές τους, πολλές φορές χάνονται στην έρευνα.
Παραθέτουμε μια ενδεικτική Συλλογή χρήσιμων Διευθύνσεων με αξιόλογο υποστηρικτικό υλικό για το Μάθημα των Θρησκευτικών και όχι μόνο, το οποίο ανανεώνεται τακτικά.