Πόση προστασία!…
«Τοῦτο τὸ “γένος” οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ» (Ματθ. ιζ΄ 21). Αν το «γένος» αυτό [αυτό το είδος των δαιμόνων] εκπορεύεται με την προσευχή και την νηστεία άλλου προσώπου, τότε είναι ακόμα δυσκολώτερο να μπει σε κάποιον που νηστεύει και προσεύχεται. Πόση προστασία !…
Αν και υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος δαιμόνων και όλος ο αέρας είναι γεμάτος απ’ αυτούς, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σε εκείνον που προστατεύεται με την προσευχή και την νηστεία. Η νηστεία είναι μία πλήρης εγκράτεια· και η προσευχή είναι μία ολοκληρωμένη επικοινωνία με τον Θεό. Η πρώτη μας προστατεύει από τα εξωτερικά, ενώ η δεύτερη παρέχει ένα πύρινο ξίφος εναντίον των εσωτερικών εχθρών.
Οι δαίμονες μπορούν να αντιληφθούν από μακριά τον άνθρωπο που νηστεύει και προσεύχεται και απομακρύνονται από εκείνον, σαν να αποφεύγουν ένα οδυνηρό κτύπημα.
Υπάρχει περίπτωση, εκεί που λείπει η προσευχή και η νηστεία, να υπάρξει ένας δαίμονας; Ναι, υπάρχει. Όταν οι δαίμονες επισκέπτονται έναν άνθρωπο, δεν αποκαλύπτουν πάντα την παρουσία τους. Παραμονεύουν εκεί, διδάσκουν στον άνθρωπο κάθε κακό και τον αποτρέπουν από κάθε καλό. Ο άνθρωπος είναι βέβαιος, ότι ενεργεί όπως θέλει ο ίδιος, αλλά στο μεταξύ εκτελεί ανεπίγνωστα το θέλημα του εχθρού.
Εσύ απλά, κάνε προσευχή και νήστεψε και ο εχθρός θα απομακρυνθεί αμέσως, περιμένοντας κάποια ευκαιρία για να ξαναγυρίσει. Και θα γυρίσει οπωσδήποτε, αν διαπίστωση πως η προσευχή και η νηστεία εγκαταλείφθηκαν.
Οσίου Θεοφάνη του Εγκλείστου, «Ο σωστικός χώρος της Εκκλησίας», τόμος Β΄, σελ. 28-29, εκδόσεις Πέτρου Μπότση, Αθήνα 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου