Το κόλλημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τους Ρωμαιοκαθολικούς και το φιάσκο του συνεορτασμού

Πρόκειται μάλλον και πλέον για εμμονή. Δεν εξηγείται αλλιώς. Είναι αλήθεια ότι τον περασμένο αιώνα ξεκίνησε η οικουμενική κίνηση με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά η εξέλιξη δεν ήταν η ευκταία και αναμενόμενη. Ο διάλογος φάνηκε ότι από οικουμενικός μεταλλάχθηκε σε οικουμενιστικός και αυτό βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με το διαχρονικό φρόνημα και την ιστορία των Ορθοδόξων. Φαίνεται, ωστόσο, τούτο να μην έγινε ακόμη κατανοητό από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και για αυτό βλέπουμε να συνεχίζει με εμμονικό τρόπο μια προσπάθεια απέλπιδα για την ένωση των χριστιανικών “εκκλησιών”.

Φαίνεται μάλιστα σαν να αποτελεί υποχρέωση και δομική αυτοσυνειδησία του Οικουμενικού Θρόνου να φροντίσει για την αποκατάσταση των σχέσεων ανάμεσα στους ετερόδοξους χριστιανούς. Αλήθεια, όμως, ποιος το ορίζει και το επιβάλλει αυτό; Θεωρώ πως ούτε ιστορικά δικαιολογείται αυτός ο ρόλος ως αποκλειστικό προνόμιο της Νέας Ρώμης. Μοιάζει με την εμμονή των Επισκόπων να χειροτονούν ιερείς. Το θεωρούν “δουλειά” τους. Αλλά αυτό είναι διαστροφή της εκκλησιαστικής παράδοσης. Και στις δύο περιπτώσεις. Στόχος είναι η φροντίδα των ποιμένων για την πνευματική ωρίμανση των πιστών από το στάδιο της κάθαρσης μέχρι αυτό της τελείωσης – θέωσης. Τίποτε παραπάνω και τίποτε παρακάτω. Τα υπόλοιπα είναι ανθρώπινα και σταματούν στον τάφο. Η θέωση όμως συνεχίζεται στην αιωνιότητα. Αν φρόντιζαν για αυτό οι Επίσκοποί μας θα τακτοποιούσε τα άλλα ο ίδιος ο Χριστός. Επειδή όμως η Παράδοση αγνοείται, φτάσαμε στο σημερινό χάλι. Οι δε αιρετικοί δυτικοί χριστιανοί οδήγησαν μια ολόκληρη Ευρώπη στην αθεΐα! 

Λογάριασαν, όμως, κατά πώς φαίνεται, χωρίς τον ξενοδόχο (τον Θεό εν προκειμένω) και η σημερινή παραδειγματική αποτυχία του συνεορτασμού του Πάσχα φάνηκε ωσάν σημείον εξ ουρανού... Η καθήλωση του Πάπα Ρώμης στο καροτσάκι αποκαθήλωσε κάθε σχεδιασμό για προώθηση της ψευδοένωσης με τους αιρετικούς – δυστυχώς εδώ και αιώνες – αδελφούς μας χριστιανούς της Δύσης. Στο Πασχάλιο μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη φαίνεται αυτή η πικρία. Ο λογισμός μού λέει πως δεν μπήκε τυχαία η φράση για το “Αγιώτατο Πάσχα”, αλλά παραπέμπει στον “Αγιώτατο Πάπα Ρώμης” που χάλασε τα σχέδια και τα όνειρα όλων τους στο Φανάρι και στη Ρώμη. Πέραν τούτου οι αναφορές του πασχάλιου αυτού μηνύματος στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο είναι ανιστόρητες έως “πονηρές”. Η τότε Σύνοδος πολέμησε τους αιρετικούς και δεν προσπάθησε να τους ενώσει με την Εκκλησία άνευ δογματικής ταυτότητος και συγκλίσεως.

Η προσπάθεια των σύγχρονων οικουμενιστών κατέληξε στην επιθυμία και υλοποίηση της ένωσης με μια και μοναδική, ως φαίνεται, προϋπόθεση: την εξάλειψη ή την απουσία της μισαλλοδοξίας. Ποτέ όμως στην εκκλησιαστική ιστορία δεν τέθηκε τέτοιο ζητούμενο, ει μη μόνον η δογματική ταυτότητα. Αυτή μονάχα μπορεί να οδηγήσει σε ένωση εν αληθεία και αγάπη.

Θύμα αυτής της παρεκτροπής των Φαναριωτών από την ορθόδοξη πορεία είναι και η συνοδική επιστολή στον μακαριστό π. Ιωάννη Ρωμανίδη τον Φλεβάρη του 1997, όπου ευθέως και ανερυθριάστως τον απειλούσε για αφαίρεση του οφικκίου του πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και για άλλες αυστηρότερες επικείμενες κυρώσεις. Με τον καημό αυτό έσβησε μετά από λίγα χρόνια ο μεγάλος αυτός Ορθόδοξος θεολόγος των τελευταίων ετών – ίσως και ο μεγαλύτερος, κατά την αναγνώριση των ίδιων των Ρωμαιοκαθολικών. Και τούτο διότι απλά τόλμησε να γράψει την αλήθεια για το αδιέξοδο των σύγχρονων διαχριστιανικών διαλόγων, των οποίων ο ίδιος είχε άμεση γνώση ως συμμετέχων εκπρόσωπος των Ορθοδόξων.

Στρεβλό μονοπάτι διάλεξαν να πορεύονται εδώ και πολλά χρόνια οι Πατριαρχικοί της Νέας Ρώμης. Αν δεν ακούν τη φωνή του λαού και της Παράδοσης, τουλάχιστον ας προβληματιστούν με τα δοθέντα σημεία εξ ουρανού. Το εφετινό φιάσκο του αποτυχημένου προσχεδιασθέντος συνεορτασμού, για όσους τουλάχιστον παρακολουθούν τα γεγονότα, ήταν εκκωφαντικό. Ως πότε όμως θα μας μιλάει ο Θεός; Τι θα γίνει αν μας παραδώσει στο θέλημά μας και στις εγωιστικές εμμονές μας; Δεν θέλω ούτε να το σκεφτώ…

Χριστός Ανέστη!

Κ. Νούσης

Λάρισα, 19/4/2025