Πατριαρχικός σκανδαλισμός

Η εικόνα είναι τουλάχιστον τραγική (https://paterikos.blogspot.com/2025/08/blog-post_92.html). Βλέποντάς την και μόνο ντρέπεσαι για την αποδοχή της λοάτκι ατζέντας εκ μέρους μέρους της επίσημης Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού, επικροτεί τη διαστροφή και τα αμαρτωλά πάθη, αλλά πως εξέπεσε μερίδα της ιεραρχίας της σε έκνομες ενέργειες που όχι μόνο δεν προωθούν τη διαχριστιανική ενότητα, αλλά τουναντίον σκανδαλίζουν τους Ορθοδόξους και απομακρύνουν από την εν Χριστώ αλήθεια τους ετεροδόξους όλο και πιο μακριά, όλο και με μεγαλύτερη ταχύτητα και ένταση...

Ποιος ο λόγος αυτής της κατάπτωσης, τούτης της πρωτοφανούς κατρακύλας; Τα πράγματα φαίνεται να αυτοαποκαλύπτονται στην πληρότητα της αληθείας τους, μακριά από όποιο πρόσχημα και συγκάλυψη. Μέσα από το πρόσφατο σκάνδαλο της εμπλοκής του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις εκλογές της Εκκλησίας της Κρήτης είναι σχεδόν ξεκάθαρο πως το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης ακολουθεί συγκεκριμένη ατζέντα γεωπολιτική στην οποία συμμετέχει ως προς το εκκλησιαστικό σκέλος και όχι μόνο. Και η πολιτική αυτή δεν μπορεί πλέον να κρυφθεί και έχει συγκεκριμένο όνομα. Είναι η αμερικανική. Πίσω δε από αυτήν, προφανώς, η διαχρονική της διαπλοκή με τον διεθνή σιωνισμό.

Τα δε αιτιολογικά ενδεχόμενα είναι συγκεκριμένα: είτε οι πατριαρχικοί είναι “κρατημένοι” από σκάνδαλα είτε παίζουν οικονομικά συμφέροντα. Μπορεί φυσικά να πρόκειται και για συνδυασμό τους. Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί πως θα συμμετείχαν ορθόδοξοι κληρικοί σε τέτοια σκάνδαλα με τη θέλησή τους και με όλη την καρδιά τους. Το θέμα είναι ποιος θα αναλάβει να απαλύνει τον υπερχειλίζοντα σκανδαλισμό των απλών πιστών. Η κρίση που διέρχεται η ανά τον κόσμο Ορθοδοξία δεν είναι ένα σημερινό και συγκυριακό φαινόμενο δυστυχώς. Είναι μια κατεστημένη πραγματικότητα τις τελευταίες δεκαετίες και θα πρέπει ίσως να καταστεί βαθιά μας πεποίθηση πως δεν πρέπει να περιμένουμε καλυτέρευση των πραγμάτων από την πλευρά της επίσημης ιεραρχίας μας. Θα πρέπει μάλλον να συνηθίσουμε να πορευόμαστε ανεχόμενοι και πικραινόμενοι από τις ενέργειές της και να ζούμε με αυτές, αγοράζοντας την “καλή αδιαφορία” που τόνιζε ο όσιος Παΐσιος. Μέχρις ενός σημείου βέβαια…

Κ. Νούσης

Λάρισα, 3/9/2025