Τήν εσπέραν τού Μεγάλου Σαββάτου τού έτους 188... περί ώραν ενάτην, γερόντιόν τι ευπρεπώς ενδεδυμένον, καθόσον ηδύνατο νά διακρίνη τις εις τό σκότος, κατήρχετο τήν απ' Αθηνών εις Πειραιά άγουσαν, τήν αμαξιτήν. ...
Ήτο ευλαβής καί είχε τάξιμο νά καταβαίνη κατ' έτος τό Πάσχα πεζός εις τόν Πειραιά, ν' ακούη τήν Ανάστασιν εις τόν Άγιον Σπυρίδωνα καί όχι εις άλλην Εκκλησίαν, νά λειτουργήται εκεί, καί μετά τήν απόλυσιν ν' αναβαίνη πάλιν πεζός εις τάς Αθήνας.
Ήτο ο μπάρμπα-Πύπης, ο γηραιός φίλος μου, καί κατέβαινεν εις τόν Πειραιά διά ν' ακούση τό Χριστός Ανέστη εις τόν ναόν τού ομωνύμου καί προστάτου του, διά νά κάμη Πάσχα ρωμέϊκο κ' ευφρανθή η ψυχή του.
Καί όμως ήτο... δυτικός!
Ο μπάρμπα-Πύπης, Ιταλοκερκυραίος, απλοϊκός, Ελληνίδος μητρός. Έλλην τήν καρδίαν, καί υφίστατο άκων ίσως, ως καί τόσοι άλλοι, τό άπειρον μεγαλείον καί τήν άφατον γλυκύτητα τής Εκκλησίας τής Ελληνικής. Εκαυχάτο ότι ο πατήρ του, όστις ήτο στρατιώτης τού Ναπολέοντος Α' «είχε μεταλάβει ρωμέϊκα» όταν εκινδύνευσε ν' αποθάνη, εκβιάσας μάλιστα πρός τούτο, διά τινων συστρατιωτών του, τόν ιερέα τόν αγαθόν. Καί όμως όταν, κατόπιν τούτων, φυσικώς, τού έλεγέ τις: «Διατί δέν βαπτίζεσαι μπάρμπα-Πύπη;» η απάντησίς του ήτο ότι άπαξ εβαπτίσθη καί ότι ευρέθη εκεί.
Φαίνεται ότι οι Πάπαι τής Ρώμης μέ τήν συνήθη επιτηδείαν πολιτικήν των, είχον αναγνωρίσει εις τούς Ρωμαιοκαθολικούς τών Ιονίων νήσων τινά τών εις τούς Ουνίτας απονεμομένων προνομίων, επιτρέψαντες αυτοίς νά συνεορτάζωσι μετά τών ορθοδόξων όλας τάς εορτάς. Αρκεί νά προσκυνήση τις τήν εμβάδαν τού Ποντίφηκος τά λοιπά είναι αδιάφορα.
Ο μπάρμπα-Πύπης έτρεφε μεγίστην ευλάβειαν πρός τόν πολιούχον Άγιον τής πατρίδος του καί πρός τό σεπτόν αυτού λείψανον. Επίστευεν εις τό θαύμα τό γενόμενον κατά τών Βενετών, τολμησάντων ποτέ νά ιδρύσωσιν ίδιον θυσιαστήριον εν αυτώ τώ ορθοδόξω ναώ, (il santo Spiridion ha fatto questo caso), ότε ο Άγιος επιφανείς νύκτωρ εν σχήματι μοναχού, κρατών δαυλόν αναμμένον, έκαυσεν ενώπιον τών απολιθωθέντων εκ τού τρόμου φρουρών τό αρτιπαγές αλτάρε.
Αφού ευρίσκετο μακράν τής Κερκύρας, ο μπάρμπα-Πύπης ποτέ δέν θά έστεργε νά εορτάση τό Πάσχα μαζί μέ τσού φράγκους.
Πηγή: http://parembasis.gr/2011/11_04_08.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου