Κάποιος από τους πρεσβυτέρους στα μέρη σας σε φόβισε με τα παρακάτω λόγια: «Καταραμένος να είναι όποιος αλλάξει την πίστη με την οποία γεννήθηκε». Φοβούμενος την κατάρα ρωτάς: «Είναι όντως έτσι;». Εάν ήταν έτσι, τότε θα ήταν καταραμένοι όλοι οι πρόγονοί μας που δεν γνώριζαν τον Θεό, επειδή εγκατέλειψαν την πίστη τους στα είδωλα και βαπτίσθηκαν στην πίστη του Χριστού. Θα ήταν δηλαδή καταραμένοι οι άγιοι απόστολοι – μετά φόβου το λέω – οι οποίοι μόνοι εγκατέλειψαν τον εβραϊσμό και έπεισαν και πολλούς άλλους να τον εγκαταλείψουν; Μήπως ήταν καταραμένοι οι άγιοι πατέρες Κύριλλος και Μεθόδιος που έφεραν στο φως της αληθινής πίστης στους Σλάβους προγόνους μας στα Καρπάθια και στον Μοράβια; Θα ήταν καταραμένος και ο άγιος τσάρος Μπόρις που βάπτισε τους Βούλγαρους, και ο άγιος Γρηγόριος που βάπτισε τους Αρμένιους; Η αγία Νίνα που βάπτισε τους Γεωργιανούς; Ο άγιος Πατρίκιος που βάπτισε τους Ιρλανδούς; Και ο άγιος πρίγκιπας Βλαδίμηρος του Κιέβου, ο οποίος βάπτισε τους Ρώσους; Αν λοιπόν όλοι αυτοί οι άγιοι είναι καταραμένοι ποιος τότε είναι ευλογημένος; Είναι φοβερό να συνδέουμε την κατάρα με τα πιο ευλογημένα τέκνα του Θεού˙ ο Θεός να μας συγχωρήσει.
Ας παρατηρήσουμε τώρα το πράγμα και από την άλλη πλευρά. Ίσως εκείνος που τόσο πολύ σε φόβισε με την κατάρα να υπερασπιζόταν τον εαυτό του κάπως έτσι: «Εγώ δεν σκεπτόμουν τους ασεβείς αλλά αυτούς που γεννήθηκαν χριστιανοί, δηλαδή εκείνους που αν και βαπτίστηκαν σε μία χριστιανική εκκλησία, την εγκαταλείπουν για να μπουν σε κάποια άλλη». Τι μπορούμε να απαντήσουμε εσύ και εγώ; Προσευχόμενοι στον Κύριο και Θεό τότε να ρωτήσουμε αυτόν τον κύριο το εξής: αν κάποιος γεννήθηκε στον Λουθηρανισμό, και τον εγκατέλειψε και πέρασε στην Ουνία, τότε είναι καταραμένος; Όχι, χίλιες φορές όχι, θα πει αυτός ο κύριος. Σίγουρα έτσι θα πει.
Γι’ αυτό όταν ακούς τέτοια λόγια, γύρισε προς την ανατολή και πες: «Αληθώς, δεν είναι καταραμένος εκείνος που γεννήθηκε ως ουνίτης και επέστρεψε στην παλιά πίστη των προγόνων του, την ορθόδοξη πίστη, την πίστη των αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, του αγίου Βλαδιμήρου του Κιέβου, του αγίου Βάτσαλαβ της Τσεχίας, του αγίου Προκοπίου των Καρπαθίων, του αγίου Μπόρις της Βουλγαρίας, του αγίου Σάββα της Σερβίας, του αγίου Πέτρου του Μαυροβουνίου. Καθόλου δεν είναι καταραμένος, αλλά είναι ευλογημένος όπως είναι ευλογημένοι και αυτοί οι άγιοι άνδρες. Τούτοι είναι ευλογημένοι και στους δύο κόσμους, τον επουράνιο, ανάμεσα στους αγγέλους, και τον γήινο ανάμεσα στους λαούς του Θεού και τώρα και πάντα. Αμήν».
Ειρήνη και χαρά Κυρίου
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…». Ιεραποστολικές επιστολές Β’.Εκδόσεις «Εν πλω», 2008. Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη)
(Πηγή ψηφ. κειμένου: orp.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου