Τόσο πολύ ο άνθρωπος νοιώθει την ανάγκη της μάνας του. Κι αυτό είναι δώρο από τον Θεό. Την ευλογία από τον Θεό να έχει μία μητέρα, και όλοι να έχουμε μία μητέρα. Και μάλιστα όταν αυτή η μητέρα είναι και ευσεβής, η ευλογία είναι μεγαλύτερη. Αλλά κάθε μητέρα είναι πρόσωπο ιερό και άγιο για εμάς.
Έχουμε όμως και την ουράνια Μητέρα μας, την πνευματική μας Μητέρα, την Κυρία Θεοτόκο. Ώστε, κι όταν έχουμε χάσει από τη ζωή αυτή τη φυσική μας μητέρα, ή κι αν καμιά φορά και η φυσική μας μητέρα μας έχει απογοητεύσει, διότι άνθρωπος είναι κι αυτή, ή μας έχει στενοχωρήσει, έχουμε την πνευματική μας Μητέρα, που είναι μεγάλη παρηγοριά.
Τι ωραίο πράγμα είναι να ξέρουμε ότι έχουμε όλοι μας μία ουράνια, πνευματική, αγία Μητέρα, στην οποία μπορούμε να αποταθούμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας! Και να της πούμε τον πόνο μας, να της πούμε την αγάπη μας, τον λογισμό μας, τη στενοχώρια μας, την αμφιβολία μας ακόμη. Ό,τι έχουμε να το πούμε στην Παναγία μας και να της ζητάμε την ευλογία της.
Είναι ωραίο πράγμα οι Χριστιανοί να έχουμε ένα πνευματικό σύνδεσμο με την Παναγία μας, και δια της Παναγίας μας με τον Χριστό μας, διότι η Παναγία μας δεν θέλει να είμαστε μαζί της συνδεδεμένοι ξεχνώντας τον Υιό Της, αφού και Εκείνη έχει τον Χριστό ως κέντρο της ζωής της. Είχε και θα έχει τον Ιησού Χριστό. Το κέντρο της ζωής της Παναγίας μας είναι ο Χριστός. Άρα θέλει και η Παναγία μας, όσοι την αγαπούμε ν’ αγαπούμε και τον Χριστό και κέντρο της ζωής μας να είναι ο Χριστός.
Γι’ αυτό στο Άγιον Όρος, όπως ξέρετε, και παντού όπου υπάρχουν Ορθόδοξοι, η κυριότερη προσευχή είναι το: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν» και μετά το «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς», και το «Θεοτόκε Παρθένε χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη».
Στο Άγιον Όρος πάντοτε επισυνάπτεται κοντά στη δεσποτική και μία θεομητορική ακολουθία. Μέσα στο Απόδειπνο λέμε τους Χαιρετισμούς κάθε ημέρα. Αλλά και κάθε μοναχός στο κελλί του θα πει τουλάχιστον μία φορά τους Χαιρετισμούς της Παναγίας: «Χαίρε, χαίρε, χαίρε…»
Κι έτσι έχοντας συνεχή κοινωνία με τον Χριστό δια της ευχής τού «Κύριε Ιησού Χριστέ…», έχουμε και συνεχή κοινωνία με τη Μητέρα του Λυτρωτή μας, την Κυρία Θεοτόκο, την Παναγία μας. Μ’ αυτά τα δύο άγια Πρόσωπα. Και η Παναγία μάς οδηγεί στον Χριστό μας.
Έχετε δει την εικόνα της Παναγίας των Χαιρετισμών που είναι αντίγραφο εικόνος της Μονής του Οσίου Γρηγορίου. Βαστάει στο ένα της χέρι τον Χριστό και με το άλλο της χέρι δείχνει τον Χριστό. Αυτή η εικόνα που δείχνει τον Χριστό λέγεται Οδηγήτρια. Δηλαδή μας οδηγεί στον Χριστό.
Και εμείς την Παναγία δεν την έχουμε για να της ζητάμε, όταν δεν είμαστε καλά, να μας βοηθάει στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας ή να μας παρηγορεί, αλλά την έχουμε για να της ομοιάζουμε. Βλέπουμε πώς η Παναγία πολιτεύθηκε σ’ αυτόν τον κόσμο; Να προσπαθούμε να της ομοιάσουμε κι εμείς.
Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου