Πολὺ μεγάλη ἀνησυχία, πολλὴ συζήτηση, πολὺ ἄγχος, πολλὲς ὑποδείξεις αγωνιώδεις γιὰ μεθόδευση προληπτικῶν μέτρων καὶ σήμερα (συγκέντρωση καὶ ἀποθήκευση τροφῶν, φαρμάκων, εἰδῶν πρώτης ἀνάγκης κλπ), σχετικὰ μὲ τὸ θέμα ποὺ ἅπτεται ἡ παροῦσα ἐπιστολὴ τοῦ ἁγίου Νικολάου. Ἀκούγονται, μᾶλλον κυκλοφοροῦν φῆμες, περὶ αὔξησης τῶν… τιμῶν στὶς βασικὲς τροφὲς καὶ στὰ εἴδη ἀνάγκης ἢ ἀκόμη καὶ στέρησης τροφῶν καὶ καυσίμων, οἱ ὁποῖες εἶναι πολὺ πιθανὸν νὰ προέρχονται καὶ ἀπὸ σοβαρὲς πηγὲς μὲ ἀρκετή δόση ἀλήθειας. Καὶ συζητοῦν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Σκεπτόμενοι δὲ ἐπιπλέον τὰ παιδιά τους καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ πιθανὸν ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτούς, παρασύρονται ἀπὸ τὴν ἀγωνία αὐτή, ἐπηρεαζόμενοι καὶ ἀπό το κοσμικὸ πνεῦμα καὶ ὑπερβάλλουν, ἐκτρεπόμενοι ἀπὸ τὴν ἁγιογραφικὴ διδασκαλία. Παρόμοιες ἀνησυχίες ὑποβάλει καὶ ὁ Ἀμερικανός Τζον Ντέιβις στόν Ἅγιο καὶ παίρνει τὴν παρακάτω ἀπάντηση ἀπὸ τὴ θεοφώτιστη γραφίδα του. Ἀπάντηση, ἡ ὁποία προσφέρεται μὲ διαχρονικὴ διδακτικὴ δύναμη καὶ στὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς καὶ σὲ κάθε ἄνθρωπο, ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ ἀποθέσει τὴν ζωή του στὰ χέρια καὶ στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, γιὰ ὅ,τι καὶ ἂν συμβαίνει στὴ ζωή. Ἀπάντηση, ἠ οποία ἀναπαύει τὴν καρδιὰ καὶ τῆς προσφέρει τὴν ἀνεση και τήν διάθεση γιὰ ἀπερίσπαστη καὶ ἀπὸ βάθους καρδίας προσευχή. Αξιοπρόσεκτη ἡ εὐχὴ στὸ κλείσιμο τῆς ἐπιστολῆς: ΕΙΡΗΝΗ!
Ναί, στὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς ἀπευθύνεται αὐτὴ ἡ εὐχὴ τοῦ ἁγίου! Ἀλήθεια, αὐτὴν ἔχουμε ἀνάγκη, τὴν εἰρήνη τὴν κατὰ Θεόν! Πῶς νὰ εὐχαριστήσουμε τὸν ἅγιο Νικόλαο, ποὺ μᾶς χαρίζει μία ὄαση πνευματική, μέσα στὴν παραζάλη τῆς δαιμονικῆς τρέλας, ἡ ὁποία μαστίζει κυριολεκτικὰ σήμερα τὴν ζωή μας! Ἂς τὸν ἀκούσουμε προσεκτικά, γιὰ νὰ λάβουμε καὶ τὶς εὐλογίες ἀπὸ τὶς πρεσβεῖες του!
***
Ἀνησυχεῖτε μὲ τί θὰ τραφοῦν οἱ ἄνθρωποι, ὅταν πολλαπλασιαστοῦν στὴ γῆ; Όσα τὰ θαύματα τόσο ἄχρηστη ἡ ἀνησυχία. Άραγε ὁ Χριστὸς μᾶς δίδαξε νὰ ἀνησυχοῦμε γι’ αὐτό; Ἀντίθετα μᾶς ἀπελευθέρωσε ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀνησυχίες. Μᾶς ἔδωσε ἐντολὴ νὰ μὴν ἀνησυχοῦμε οὔτε καν γιὰ τὴν ἑπόμενη μέρα, πόσο δὲ μᾶλλον γιὰ τὸν ἑπόμενο αἰῶνα; “Μὴ οὒν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον· ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς· ἀρκετὸν τὴ ἡμέρα ἡ κακία αὐτῆς” (Μάτθ. 6, 34).
Φυσικά, ὅποιος ξεχνᾶ τὸν Θεό, παίρνει τὴ μέριμνα τοῦ Θεοῦ. Οι μέριμνες ὅμως τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι γιὰ τὶς ἀδύναμες πλάτες τοῦ ἀνθρώπου. Διαβάστε τὸν ἀρχαῖο ἑλληνικὸ μῦθο γιὰ τὸν Ἄτλαντα ο ὁποῖος ξεσηκώθηκε ἐνάντια στοὺς θεοὺς καὶ ἤθελε νὰ πάρει στοὺς ὤμους του τὴν γῆ. Ὅταν τὸ βάρος τῆς γὴς ἦταν ἕτοιμο νὰ τὸν συνθλίψει, μετάνιωσε καὶ ἐπέστρεψε τή γῆ στοὺς θεούς. Ἐπιθυμεῖτε ἐσεῖς νὰ γίνετε ὁ νέος Ἄτλαντας καὶ νὰ ἐπαναλάβετε τὸ λάθος τοῦ ἀρχαίου Ἄτλαντα;
Ποιὸς σᾶς φόβισε τόσο μὲ τὴν ἰδέα ὅτι ἡ αὔξηση τοῦ ἀνθρώπινου γένους θὰ καταστούσε τή γῆ ἀνίκανη νὰ μᾶς θρέψει; Αὐτὸ σὲ μεγαλο βαθμὸ συμβαίνει καὶ τώρα. Ἀπὸ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου μέχρι σήμερα αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει συμβεῖ ἀρκετὲς φορές, ἂν ὁ Δημιουργός τοῦ κόσμου δὲν μεριμνοῦσε καὶ ἀποστρεφόταν τον κόσμο. Ἂν ἐσεῖς πιστεύετε τόσο στὰ γραφόμενά σας καὶ στοὺς ὑπολογισμούς σας, γράψτε καὶ ὑπολογίστε καὶ σύντομα θὰ βεβαιωθεῖτε ὅτι ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι τὸν πρῶτο Φαραὼ τῆς Αἰγύπτου θὰ μποροῦσαν οἱ ἄνθρωποι νὰ εἴναι όσα καὶ τὰ ἔντομα στὴν ἐξοχή. Ἀπὸ τότε θὰ μποροῦσαν οἱ ἄνθρωποι νὰ καλύψουν ὅλη τὴν ἔκταση καὶ ὅλα τὰ νησιὰ τοῦ πλανήτη μας. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν συνέβη. Καὶ αὐτὸ μᾶς βεβαιώνει ὅτι ὁ κόσμος πηγαίνει μὲ μία λογική, ἡ ὁποία δὲν συμφωνεῖ μὲ τὰ γραφόμενα καὶ τοὺς ὑπολογισμούς σας.
Μόνος λέτε πώς, ἂν καλλιεργούσαμε τήν Βραζιλία, θὰ μπορούσαμε νὰ θρέψουμε ὁλόκληρη τὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Ἀμερική. Ἀλλὰ συμπληρώνετε: τί θὰ γίνει ὅμως, ὅταν καὶ ἡ Βραζιλία ὑπεραυξηθεὶ καὶ δὲν μπορεί να διαθέσει σιτάρι γιὰ ἐξαγωγή; Ώ, παράξενε ἄνθρωπε τῆς ἀνησυχίας, ποιὸς θὰ πληρώσει τις ἀνησυχίες σας, ἂν ὁ πληθυσμὸς τῆς Βραζιλίας ἢ τῆς Εὐρώπης ἢ τῆς Ἀμερικῆς δὲν ὑπεραυξηθεῖ ποτέ; Ἐμένα τώρα μὲ ἀνησυχεῖ ἄλλο: ποιὸς θὰ ξεπληρώσει τίς δικές σας σημερινὲς ἀνησυχίες γιὰ κάτι πού μπορεῖ νὰ συμβεῖ μετὰ ἀπὸ ἑκατὸ χρόνια και πού ἴσως νὰ μὴν συμβεῖ ποτέ; Ἡσυχάστε, σᾶς παρακαλῶ καὶ μὴν μὴν ἀνησυχεῖτε γιὰ τὸ πῶς θὰ τραφοῦν τὰ τρισέγγονα μας. Ὅπως δὲν ἀνησυχοῦσε οὔτε ὁ δικὸς σας πρόγονος γιὰ τὸ πῶς θὰ τραφεῖτε καὶ ὅμως παρόλα αὐτὰ βγάζετε τὸ ψωμί σας καὶ γιὰ σᾶς καὶ γιὰ τὰ παιδιά σας. Ἀρκετὰ μὲ τὴν καθημερινὴ ἀνησυχία γιὰ τὶς ἑπόμενες γενιές.
Γράφετε ὅτι τὴν ἀνησυχία σας γιὰ τὸ μακρινὸ μέλλον σας τὴν προκάλεσε ἡ πεῖνα, ποὺ ἤδη ὑπάρχει σὲ κάποιες χῶρες καὶ ἀναρωτιέστε πῶς θὰ εἶναι ἡ κατάσταση μετὰ ἀπὸ ἑκατὸ χρόνια. Αλλά ἡ πεῖνα προῆλθε ἀπὸ τὴν αὔξηση τοῦ πληθυσμοῦ τῶν ἀνθρώπων; Δεν διαβάσατε στὴ Βίβλο πώς ἑπτὰ ἄγονα χρόνια ἔφεραν πεῖνα στὴν Αἴγυπτο τὴν ἐποχὴ τοῦ δικαίου Ἰωσήφ; Η πεῖνα προῆλθε ἀπὸ τὴν ξηρασία καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν ὑπερπληθυσμό. Πείνα υπήρξε καὶ στὴν Παλαιστίνη τὴν ἐποχὴ τοῦ προπάτορα Ἰακὼβ καὶ πάλι ὄχι ἀπὸ ὑπερπληθυσμό.
Γι’ αὐτὸ ἠρεμῆστε καὶ μὴν βασανίζεστε μὲ ἀνησυχίες γιὰ τὸ ψωμὶ ἐκείνων ποὺ ἀκόμα δὲν ἔχουν γεννηθεῖ. Αν ὅμως ἐπιθυμεῖτε νὰ ἀνησυχεῖτε γιὰ μακρινὲς φροντίδες τῶν ἀνθρώπων, τότε μὴν ἀνησυχεῖτε γιὰ τὸ τί θὰ ἔχουν οἱ ἄνθρωποι στὸ μέλλον, ἀλλὰ γιὰ τὸ ποιοὶ θὰ εἶναι. Σᾶς ὑπόσχομαι, βάσει τῆς ἁγίας διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, πὼς ἂν οἱ ἀπόγονοί μας ἐπιδιώξουν πρὶν ἀπ’ ὅλα τὸ βασίλειο τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνη Του, δὲν θὰ μείνουν οὔτε μία μέρα χωρὶς ψωμί, ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι τόσοι, ὅσοι οἱ κόκκοι τῆς ἄμμου στὶς ἀκτὲς τῆς θάλασσας.
Ειρήνη καὶ πολλοὺς χαιρετισμοὺς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου