_________________________
Αν χαρακτηρίσει κανείς ως αδιαφορία τον αντιεκκλησιαστικό δισταγμό για σύγκληση Συνόδου, για την κλονισθείσα εκκλησιαστική ενότητα εξ αφορμής του Ουκρανικού Εκκλησιαστικού ζητήματος, ποσώς δεν καταγράφεται η πραγματική διάσταση της άρνησης αυτής.
Δεν γίνεται αντιληπτός ο σκανδαλισμός του απλού Ορθόδοξου λαού; Απλοί άνθρωποι εκφράζουν τη λύπη τους όταν μετά από κάποια πληροφόρηση μαθαίνουν για τον θλιβερό κλονισμό της εκκλησιαστικής ενότητας που επέφερε η κληθείσα ‘’Ενωτική Σύνοδος’’, με το δίλεκτο ερώτημα ‘’μα γίνεται;’’.
Στην Κύπρο ο απλός Ορθόδοξος λαός αντιλαμβάνεται ότι ‘’τα πράγματα δεν είναι καλά’’. Η μνημόνευση του μη αναγνωρισμένου από την πλειοψηφία των Ορθοδόξων Εκκλησιών ‘’Προκαθημένου Επιφανίου’’, ο οποίος επιβλήθηκε με τη μεγάλη ανατροπή την Ουκρανία, είχε ως επακόλουθο τη μη συλλειτουργία των Ιεραρχών που δεν συμφωνούν με τη μνημόνευση αυτή με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου. Ο Ορθόδοξος λαός εκφράζει τη λύπη του και συνάμα την απορία του.
Σε λιγότερους από δύο μήνες θα εορτάσουμε Χριστούγεννα με κλονισμένη την Εκκλησιαστική ενότητα. Κατ’ ουσία Πανορθοδόξως δεν θα συνεορτάσουμε Χριστούγεννα, όπως αρμόζει στη μεγάλη αυτή εορτή. Η αδιαφορία για τον κλονισμό της Εκκλησιαστικής ενότητας συνεχίζεται με θλιβερή μάλιστα χροιά. Το ορθόδοξο φρόνημα του λαού δεν αναπαύεται σε ‘’οξυνούστατες’’ υπεκφυγές και λύσεις. Ο λαός έχει βαθύτατατο εκκλησιαστικό φρόνημα και γι’ αυτόν είναι βασικότατη η εκκλησιαστική ενότητα. Οι ‘’έξυπνες λύσεις’’ δεν αποτελούν λύσεις κατά Θεόν. Η Εκκλησία που το συνοδικό κάλλος τη χαρακτηρίζει, τι μηνύματα θα δώσει στους Παπικούς που τόσο χάρηκαν για τη μεγάλη ανατροπή στην Ουκρανία;
Που είναι όλοι εκείνοι οι ‘’προγνώστες’’ των γνωστών διαδικτυακών ιστότοπων της μονομέρειας στο Ουκρανικό, που με έκδηλη ανησυχία ‘’καθησύχαζαν’’ τους συνήθεις διαδικτυακούς θαμώνες τους, με την επιπόλαιη και εμπαθή ‘’πρόγνωση’’, ότι δήθεν η αναγνώριση της μεγάλης ανατροπής στην Ουκρανία είναι ζήτημα ολίγου χρόνου.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το μεγάλο πρόβλημα του κλονισμού της Εκκλησιαστικής ενότητας, θα επιλυθεί με Πανορθόδοξη Σύνοδο, παρά τη εκπεφρασμένη με θλιβερό τρόπο αντιεκκλησιαστική αδιαφορία για σύγκλησή της.
Ποιο όμως είναι το κώλυμα για τη σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου; Το κώλυμα σαφέστατα έγκειται στην αγωνιώδη προσπάθεια να στερεώσουν το θεώρημα περί έθους της μονομερούς εκχώρησης Αυτοκεφαλίας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ένα ‘’πρωτειακό’’ γι’ αυτούς προνόμιο, που όμως έχει τη δυναμική της μετακύλισής του στον Πάπα κατά τον διάλογο με τους Παπικούς, είτε αυτό το παραδέχονται, είτε όχι.
Η επισήμανση του π. Γεωργίου Μεταλληνού ο οποίος τόνιζε ότι ‘’τα αυτοκέφαλα δεν πρέπει να διασπούν την ενότητα των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, που διακρατείται με τη μία Πίστη, την ίδια Λατρεία και την ίδια Κανονική Τάξη’’ σε κείμενο του που τιτλοφορείτο ‘’Για να μη κακοποιείται το εκκλησιαστικό αυτοκέφαλο’’ (29/11/2018, ιστολόγιο ‘’aktines’’), είναι καθοριστική και διαχρονική, καθότι θέτει τη πρώτιστη εκκλησιαστική προϋπόθεση του Αυτοκεφάλου. Τώρα που το ζήτημα του Αυτοκεφάλου έχει κλονίσει την ενότητα των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, η αντιεκλησιαστική αδιαφορία προσπαθεί να εδραιώσει ένα ανυπόστατο ‘’έθος’’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου