Σαλαμοποίηση και μέθοδος του σαλαμιού: οι δύο όψεις του σύγχρονου Οικουμενισμού

Η ουσία του Οικουμενισμού είναι ο θρησκευτικός συγκρητισμός, δηλαδή η σαλαμοποίηση των υπαρχουσών θρησκειών και θρησκευτικών δογμάτων. Η αχταρματοποίηση αυτή είναι εξάπαντος ένα φαινόμενο της μετανεωτερικής παγκοσμιοποίησης που βιώνει τελευταία η ανθρωπότητα. Η ισοπέδωση, η εξίσωση, η ομογενοποίηση, η σύμφυρση θεολογιών, ιδεολογιών, πολιτισμικών παραδόσεων σε ένα ωραιότατο σαλάμι, όπου τα πάντα ανακατεύονται σε ένα και το αυτό μείγμα. Συστατικό βασικό αυτής της τερατώδους κατασκευής είναι και ο Οικουμενισμός. Αυτό είναι η ουσία του λοιπόν και η θεωρία του. Και η τακτική του σαλαμιού είναι η μέθοδος προώθησής του σε πρακτικό επίπεδο. Σιγά σιγά, λίγο λίγο, φέτα φέτα. Έτσι θα καταναλωθεί και θα χωνευθεί ευκολότερα, γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα.

Είδαμε και πάλι το “χτύπημα” του Αμερικής Ελπιδοφόρου. Ανενδοίαστο, προκλητικό και προδήλως προβεβλημένο: κοινός ραντισμός του Επιταφίου μαζί με έναν Ρωμαιοκαθολικό Καρδινάλιο. Σήμερα κοινός ραντισμός – λατρεία, αύριο “πιο” κοινή προσευχή και τέλος κοινό αγιοπότηρο. Τα πράγματα πάνε μόνα τους, ανεπαίσθητα, “φυσικά”. Και οι αντιστάσεις ολοένα και πιο ατονικές. Έως πλήρους εξαλείψεώς τους. Ο αρχιμ. Θεοδόσιος Μαρτζούχος σε πρόσφατο κείμενό του επικαλέστηκε ωσάν ισχυρότατο επιχείρημα για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα την πρακτική εξυπηρέτηση των μικτών ζευγαριών του εξωτερικού (γάμος μεταξύ χριστιανών διαφορετικών δογμάτων). Φοβερό επιχείρημα εξάπαντος: να αλλάξει ο δογματικός χαρακτήρας της απόφασης της Α’ Οικουμενικής Συνόδου μιας ολόκληρης Εκκλησίας χάριν μιας μειοψηφίας! Άλλωστε αυτό δεν αποτελεί μια ακόμη παράμετρο της αντίχριστης μετανεωτερικότητας (βλ. γάμο ομοφυλοφίλων);

Θρησκευτική ένωση με αγάπη χωρίς αλήθεια; Ψευδής. Με αλήθεια χωρίς αγάπη; Προβληματική και ελλιπής. Με εν αληθεία αγάπη; Μονόδρομος. Και η αλήθεια είναι μια. Αν είναι πολλές, αυτοαναιρούνται αυτόματα, οπότε δεν μιλάμε για αλήθεια. Και Αλήθεια αποκαλύφθηκε στον κόσμο, δια του Χριστού, ο εν Τριάδι ένας και μοναδικός Θεός. Εφόσον τα λοιπά θρησκεύματα μιλάνε για άλλους θεούς, τότε δεν μπορεί παρά να ψεύδονται ή να πλανώνται. Και ο Χριστός ένας είναι: ο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ούτε ρωμαιοκαθολικός, ούτε προτεστάντης, ούτε Αρμένιος, ούτε έτερος ουδείς Χριστός υφίσταται. Για ποια ένωση, επομένως, μιλάμε και πώς στα πλαίσια ενός ψευτοϊδεολογικού συγκροτήματος, όπως σε αυτό του σημερινού Οικουμενισμού; Και αυτές οι επισημάνσεις γίνονται όσο πιο θεολογικά, λογικά και καλόπιστα είναι δυνατό...

Κ. Ν.

Λάρισα, 6/5/2024