Όμβρος πατριαρχικών εισπηδήσεων

Η έννοια της εισπηδήσεως στην εκκλησιαστική γλώσσα έχει τη σημασία της αυτονομίας και καθολικότητος εκάστης ορθόδοξης επισκοπής. Σε κάθε επισκοπή, όσο μικρή και αν είναι από τοπικής και δημογραφικής άποψης, υπάρχει πληρότητα Χάριτος, ο όλος Χριστός. Αυτό διοικητικά σημαίνει πως έχει αυτονομία και αυτοτέλεια, μη εξαρτώμενη έξωθεν, οπότε κανείς άλλος επίσκοπος δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της άνευ της αδείας του δικού της, του οικείου επισκόπου όπως λέγεται. Η έννοια της υπαγωγής σε μια επαρχιακή ή μητροπολιτική σύνοδο είναι περισσότερο πνευματικού χαρακτήρος και αποτελεί δικλείδα ασφαλείας σε περίπτωση αυθαιρεσιών του τοπικού επισκόπου σε θέματα διοικήσεως και κυρίως ορθοδοξίας.

Με άλλα και πιο απλά λόγια, οι επισκοπές είναι αυτοδιοικούμενες ως πλήρεις εκκλησιαστικές οντότητες και ουδείς έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στα εσωτερικά τους άνευ ιδιαιτέρως σοβαρού λόγου. Και αν είναι να παρέμβει κάποιος άμεσα, αυτός θα είναι είτε ο οικείος αρχιεπίσκοπος είτε η περί αυτόν σύνοδος είτε, το πιο ορθό, αμφότεροι. Να το δούμε αυτό πρακτικά; Προ ημερών ανέκυψε θέμα με τον ηγούμενο της μονής του Σινά. Ποιος ήταν ο αρμόδιος να παρέμβει ως οικείος Πατριάρχης; Ο Ιεροσολύμων. Ο Οικουμενικός τι δουλειά είχε να ασχοληθεί με την περίπτωση του Σιναίου Δαμιανού, του και προηγουμένου της ιστορικής μονής του Σινά; Μήπως έχουμε εδώ κάποια υπέρβαση εξουσίας και παρερμηνεία του όρου της οικουμενικότητας του Πατριαρχείου Νέας Ρώμης;

Και φυσικά δεν είναι η μοναδική περίπτωση που ο Οικουμενικός, κάνοντας κατάχρηση της οικουμενικής του δικαιοδοσίας, φέρεται να βάζει το χεράκι του σε διάφορα μέρη της γης και σε πολλές ορθόδοξες επισκοπές. Να αρχίσουμε από την έμμεση (;) παρέμβασή του στην Εκκλησία της Κύπρου με την καταδίκη του Τυχικού; Να συνεχίσουμε με την περίπτωση του αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού; Να δούμε και την περίπτωση της Εκκλησίας της Κρήτης με την προκλητική στήριξη ενός “μαφιόζου” αρχιμανδρίτου υπό τις ευλογίες των Αμερικανών; Και αν μάλιστα ισχύουν όσα ακούσαμε, η πίεση ήταν τόσο έντονη και αήθης, που έφθασε μέχρι το σημείο να υπάρχει πρόθεση αλλαγής ολόκληρου καταστατικού χάρτη εκκλησιαστικής περιφέρειας (μάλιστα της μεγαλονήσου Κρήτης!) προκειμένου να τοποθετηθεί ο εκλεκτός του Πατριαρχείου και των Αμερικανών. Και να θυμηθούμε εδώ πόσο φιλοπατριαρχική είναι παραδοσιακά η Κρήτη, σε σημείο να φιλοξενήσει ακόμη και την αμφιλεγόμενη σύνοδο του Κολυμπαρίου. Και ήταν τόσο ενοχλητική η εισπήδηση τούτη που οδήγησε σε αγανακτισμένη αντίδραση και τον αρχιεπίσκοπο της Κρήτης…

Όλα τα παραπάνω σηματοδοτούν μια νοοτροπία παπική, που φαίνεται να δικαιώνει όσους εγκαλούν τον Βαρθολομαίο για Πάπα της Ανατολής. Αυτός που πληρώνει τη νύφη στην τελική (τον σκανδαλισμό δηλαδή) είναι ο απλός λαός του Θεού, ο και θεματοφύλαξ της ορθοδοξίας και ορθοπραξίας. Ευτυχώς εδώ δεν σηκώνουμε πάπα και τέτοια ρωμαιοκαθολικά κακόδοξα. Ευτυχώς δηλαδή…

Κ. Ν.

Λάρισα, 10/9/2025