Καβάλα, των Νίκου Παπαχρήστου και Νίκου Μαγγίνα
Σε εκείνους που επιβουλεύονται τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείο, αναφέρθηκε ο προκαθημένος της Ορθοδοξίας κατά τη διάρκεια δείπνου που παράθεσε προς τιμήν του, το Τ.Ε.Ι. Καβάλας.
«Και υπήρχαν και υπάρχουν τόσες επιβουλές εναντίον αυτού του θεσμού. Από πολλές πηγές και πολλές προελεύσεις. Όχι πάντοτε και απαραιτήτως αλλόθρησκες και εχθρικές προελεύσεις» είπε με νόημα ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Πιο συγκεκριμένα μιλώντας για την πρόσφατη επίσκεψή του στην Καππαδοκία, αναφέρθηκε σε μια από τις αμέτρητες Εκκλησίες, «τις ιστορημένες, τις εν μέρει κατεστραμμένες, τις σιωπηλές, τις εγκαταλελειμμένες», την οποία η Τούρκοι ονομάζουν «Σκοτεινή Εκκλησία». Μέσα στην Εκκλησία αυτή υπάρχει η παράσταση του Κυρίου που κρατά το Ευαγγέλιο και αναγράφονται τα λόγια του, «Εγώ ειμί το φως του κόσμου…». «Και σκέφτηκα αυτή την αναλογία που υπάρχει μεταξύ αυτής της παραστάσεως που υπάρχει στη σκοτεινή Εκκλησία και του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου» είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και συνέχιστε: «Σκοτεινή Εκκλησία και το φως του κόσμου που είναι ο Χριστός. Από την άλλη πλευρά τo Οικουμενικό Πατριαρχείο που ζει όχι κάτω από τις ιδεωδέστερες συνθήκες, ως γνωστόν. Αντιθέτως υπέστη πολλές αδικίες και πολλούς κατατρεγμούς, αποτέλεσμα των οποίων είναι η συρρίκνωση του ποιμνίου του, η απώλεια πολλών, πάρα πολλών περιουσιακών στοιχείων, των κοινοτήτων μας, της Ομογενείας.
Αυτό λοιπόν το κατά κόσμον αδύνατον Πατριαρχείον και η αίγλη του και η ακτινοβολία του ανά τον κόσμον. Πράγματα αντιφατικά αλλά μήπως δεν είναι φαινομενικώς αντιφατικά αυτά που διαβάζουμε στην Αγία Γραφή, «Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται. Όταν ασθενώ τότε δυνατός ημί». Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού τα οποία βιώνει καθημερινά το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο εις το οποίο εφαρμόζονται και οι λόγοι του Απολυτικίου του Αγίου Νικολάου: «Τη ταπεινώσι τα υψηλά».Επιτυγχάνει με την κατά κόσμον αδυναμίαν του, ασθένειαν του, ταπείνωσίν του, τα υψηλά τα οποία το καθιστούν θεσμόν σεβαστόν, μοναδικόν και αναντικατάστατον. Όχι μόνο για εμάς τους Ορθοδόξους αλλά ένα σπουδαίο χριστιανικό κέντρο για όλους τους Ορθοδόξους».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο τραγούδι «Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο» το οποίο
συγκρότημα νέων τραγούδησε υπό τους ήχους παραδοσιακών οργάνων μετά την τελετή αναγόρευσής του σε επίτιμο δημότη της Καβάλας, στο Αρχαιολογικό Μουσείο. «Ποιος είναι αυτός ο Βόσπορος που με τόσο πάθος και νοσταλγία τραγούδισε αυτή η κοπέλα;» διερωτήθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. «Δεν είναι τα νερά του Βοσπόρου τα οποίας ως γνωστόν πηγαίνουν στην Μαύρη θάλασσα και κατεβαίνουν προς τον Μαρμαρά, την Προποντίδα. Η νοσταλγία μας δεν είναι τα νερά του Βοσπόρου όσο και αν αυτά που κατεβαίνουν από τον Εύξεινο Πόντο μας φέρνουν τα μηνύματα της εμμονής εις την Ορθόδοξον πίστην των ομοδόξων αδελφών μας, της Γεωργίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας , της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας. Γύρω από τον Εύξεινο Πόντο. Μας φέρνουν αυτά τα μηνύματα ότι αυτοί οι λαοί μένουν σταθεροί στην Ορθόδοξη πίστη μας παρά τα όδα υπέστησαν επί 70 και πλέον χρόνια οι πλείστοι εξ αυτών. Αλλά ποια είναι αυτή η Ορθόδοξος πίστις στην οποία επιμένουν και εμμένουν όλοι αυτοί οι ομόδοξοι λαοί. Είναι η πίστις που τους έδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, χίλια χρόνια πριν, με τον εκχριστιανισμό των Σλάβων αδελφών μας μέσω των Θεσσαλονικέων αυταδέλφων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Αυτοί λοιπόν η Ορθόδοξος πίστις που την ενσαρκώνει και την εκφράζει αιώνες τώρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο αυτή η πίστις, αυτός ο θεσμός του Πατριαρχείου είναι που μας κάνει όλους τους Ορθοδόξους και ιδιαιτέρως όλους τους Έλληνες Ορθοδόξους να έχουμε αυτή την νοσταλγία για τα νερά του Βοσπόρου. Ο Βόσπορος για εμάς είναι η Κωνσταντινούπολις, είναι το Φανάρι, είναι το Οικουμενικόν Πατριαρχείον προς το οποίον όλοι πρέπει να έχουν στραμμένα τα βλέμματα της ψυχής μας, διαρκή την προσευχή μας για την ευστάθεια του, για την προστασία του από κάθε ορατή ή αόρατη επιβουλή. Και υπήρχαν και υπάρχουν τόσες επιβουλές εναντίον αυτού του θεσμού. Από πολλές πηγές και πολλές προελεύσεις. Όχι πάντοτε και απαραιτήτως αλλόθρησκες και εχθρικές προελεύσεις».
Ευχαρίστησε για την θερμή υποδοχή και φιλοξενία πρώτα τον Μητροπολίτη Φιλίππων Προκόπιο, ποιμενάρχη της τοπικής Εκκλησίας, αλλά και τις αρχές της πόλης, της Περιφέρειας, του ΤΕΙ και ιδιαιτέρως όλους τους πολίτες της Καβάλας. Ευχαρίστησε επίσης και όλους τους Ιεράρχες που άφησαν για λίγες ημέρες το ποίμνιό τους για να βρεθούν κοντά του. «Σας ευχαριστώ εκ μέρους της Μητρός Εκκλησίας, της κοινής Μητρός Εκκλησίας η οποία πάντοτε υπολογίζει στην αγάπη σας, την υποστήριξή σας και στις προσευχές σας».
Πηγή: http://amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=5740
«Και υπήρχαν και υπάρχουν τόσες επιβουλές εναντίον αυτού του θεσμού. Από πολλές πηγές και πολλές προελεύσεις. Όχι πάντοτε και απαραιτήτως αλλόθρησκες και εχθρικές προελεύσεις» είπε με νόημα ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Πιο συγκεκριμένα μιλώντας για την πρόσφατη επίσκεψή του στην Καππαδοκία, αναφέρθηκε σε μια από τις αμέτρητες Εκκλησίες, «τις ιστορημένες, τις εν μέρει κατεστραμμένες, τις σιωπηλές, τις εγκαταλελειμμένες», την οποία η Τούρκοι ονομάζουν «Σκοτεινή Εκκλησία». Μέσα στην Εκκλησία αυτή υπάρχει η παράσταση του Κυρίου που κρατά το Ευαγγέλιο και αναγράφονται τα λόγια του, «Εγώ ειμί το φως του κόσμου…». «Και σκέφτηκα αυτή την αναλογία που υπάρχει μεταξύ αυτής της παραστάσεως που υπάρχει στη σκοτεινή Εκκλησία και του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου» είπε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και συνέχιστε: «Σκοτεινή Εκκλησία και το φως του κόσμου που είναι ο Χριστός. Από την άλλη πλευρά τo Οικουμενικό Πατριαρχείο που ζει όχι κάτω από τις ιδεωδέστερες συνθήκες, ως γνωστόν. Αντιθέτως υπέστη πολλές αδικίες και πολλούς κατατρεγμούς, αποτέλεσμα των οποίων είναι η συρρίκνωση του ποιμνίου του, η απώλεια πολλών, πάρα πολλών περιουσιακών στοιχείων, των κοινοτήτων μας, της Ομογενείας.
Αυτό λοιπόν το κατά κόσμον αδύνατον Πατριαρχείον και η αίγλη του και η ακτινοβολία του ανά τον κόσμον. Πράγματα αντιφατικά αλλά μήπως δεν είναι φαινομενικώς αντιφατικά αυτά που διαβάζουμε στην Αγία Γραφή, «Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται. Όταν ασθενώ τότε δυνατός ημί». Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού τα οποία βιώνει καθημερινά το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο εις το οποίο εφαρμόζονται και οι λόγοι του Απολυτικίου του Αγίου Νικολάου: «Τη ταπεινώσι τα υψηλά».Επιτυγχάνει με την κατά κόσμον αδυναμίαν του, ασθένειαν του, ταπείνωσίν του, τα υψηλά τα οποία το καθιστούν θεσμόν σεβαστόν, μοναδικόν και αναντικατάστατον. Όχι μόνο για εμάς τους Ορθοδόξους αλλά ένα σπουδαίο χριστιανικό κέντρο για όλους τους Ορθοδόξους».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο τραγούδι «Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο» το οποίο
συγκρότημα νέων τραγούδησε υπό τους ήχους παραδοσιακών οργάνων μετά την τελετή αναγόρευσής του σε επίτιμο δημότη της Καβάλας, στο Αρχαιολογικό Μουσείο. «Ποιος είναι αυτός ο Βόσπορος που με τόσο πάθος και νοσταλγία τραγούδισε αυτή η κοπέλα;» διερωτήθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. «Δεν είναι τα νερά του Βοσπόρου τα οποίας ως γνωστόν πηγαίνουν στην Μαύρη θάλασσα και κατεβαίνουν προς τον Μαρμαρά, την Προποντίδα. Η νοσταλγία μας δεν είναι τα νερά του Βοσπόρου όσο και αν αυτά που κατεβαίνουν από τον Εύξεινο Πόντο μας φέρνουν τα μηνύματα της εμμονής εις την Ορθόδοξον πίστην των ομοδόξων αδελφών μας, της Γεωργίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας , της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας. Γύρω από τον Εύξεινο Πόντο. Μας φέρνουν αυτά τα μηνύματα ότι αυτοί οι λαοί μένουν σταθεροί στην Ορθόδοξη πίστη μας παρά τα όδα υπέστησαν επί 70 και πλέον χρόνια οι πλείστοι εξ αυτών. Αλλά ποια είναι αυτή η Ορθόδοξος πίστις στην οποία επιμένουν και εμμένουν όλοι αυτοί οι ομόδοξοι λαοί. Είναι η πίστις που τους έδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, χίλια χρόνια πριν, με τον εκχριστιανισμό των Σλάβων αδελφών μας μέσω των Θεσσαλονικέων αυταδέλφων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Αυτοί λοιπόν η Ορθόδοξος πίστις που την ενσαρκώνει και την εκφράζει αιώνες τώρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο αυτή η πίστις, αυτός ο θεσμός του Πατριαρχείου είναι που μας κάνει όλους τους Ορθοδόξους και ιδιαιτέρως όλους τους Έλληνες Ορθοδόξους να έχουμε αυτή την νοσταλγία για τα νερά του Βοσπόρου. Ο Βόσπορος για εμάς είναι η Κωνσταντινούπολις, είναι το Φανάρι, είναι το Οικουμενικόν Πατριαρχείον προς το οποίον όλοι πρέπει να έχουν στραμμένα τα βλέμματα της ψυχής μας, διαρκή την προσευχή μας για την ευστάθεια του, για την προστασία του από κάθε ορατή ή αόρατη επιβουλή. Και υπήρχαν και υπάρχουν τόσες επιβουλές εναντίον αυτού του θεσμού. Από πολλές πηγές και πολλές προελεύσεις. Όχι πάντοτε και απαραιτήτως αλλόθρησκες και εχθρικές προελεύσεις».
Ευχαρίστησε για την θερμή υποδοχή και φιλοξενία πρώτα τον Μητροπολίτη Φιλίππων Προκόπιο, ποιμενάρχη της τοπικής Εκκλησίας, αλλά και τις αρχές της πόλης, της Περιφέρειας, του ΤΕΙ και ιδιαιτέρως όλους τους πολίτες της Καβάλας. Ευχαρίστησε επίσης και όλους τους Ιεράρχες που άφησαν για λίγες ημέρες το ποίμνιό τους για να βρεθούν κοντά του. «Σας ευχαριστώ εκ μέρους της Μητρός Εκκλησίας, της κοινής Μητρός Εκκλησίας η οποία πάντοτε υπολογίζει στην αγάπη σας, την υποστήριξή σας και στις προσευχές σας».
Πηγή: http://amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=5740
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου