Χρήστου Παπαδημητρίου.
Κοινωνιολόγου-Οικονομολόγου
Προέδρου Τα Κ Πύργου-Κόνιτσας
Χαμογέλα, ρε… Τι σου ζητάνε; …ας είναι 30/06/2015…
Πώς όμως; όταν συμβαίνει και στην Ελληνική Κοινωνία αυτό που συνέβη στον Χρόνη Μίσσιο :
Καταδίκη σε θάνατο-ανελέητη και ψυχοφθόρα αναμονή εκτέλεσης. Eκείνος
σώθηκε από τυχαίο γεγονός … Εμείς
(Για
λόγους σεβασμού στην προβληματική των ημερών το άρθρο αναφέρεται με γενικότητες
ορολογίας αλλά οπωσδήποτε σημειολογικές.)
Οι παρακάτω
σκέψεις σκοπό έχουν μόνο τον πολιτικό προβληματισμό,
με δεδομένο αγαπητέ αναγνώστη ότι και σε τούτες τις «στερνές ώρες» της ανελέητης
ανάγκης για επιβίωση, οι επαγγελματίες της πολιτικής και πρωτίστως
υπεύθυνοι του ελληνικού ναυαγίου επιχειρούν
την πολιτική των διάσωση αγνοώντας αλαζονικά αλλά και ανιστόρητα την κοινωνική επιταγή για αλλαγή στα πολιτικά
ήθη στις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές.
Ως πολίτης που
βιώνω τα προβλήματα που γέννησε μια κατάσταση την οποία δημιούργησαν «επίορκοι και
ανίκανοι λειτουργοί», από όλες τις με
υψηλές αμοιβές εξουσίες του κράτους δικαίου με τιποτένια χαρακτηριστικά, ,θα
περίμενα όπως και ο κάθε Έλληνας μετά
και την τελευταία δραματική εξέλιξη, όχι
επισημάνσεις, αλλά στάσεις πολιτικές και όχι κομματικές με λογικές και
πρακτικές καταδικασμένες και ξεπερασμένες.