Του Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου
Η Ανάσταση τού Χριστού είναι τό θεμέλιο γεγονός τής ζωής μας καί τής ζωής τού κόσμου, αφού τήν ημέρα αυτή συνετελέσθη τό πιό σημαντικό γεγονός στή ζωή μας.
Αυτό είναι η νίκη μας απέναντι στόν θάνατο. Ο θάνατος αφαιρεί κάθε νόημα καί κάθε προοπτική από τόν άνθρωπο καί τήν ζωή του. Η Ανάσταση αποτελεί τό γεγονός εκείνο τό οποίο κρίνει τήν ποιότητα τού Προσώπου τού Χριστού, αλλά καί τήν ποιότητα τού κάθε ανθρώπου.
Ο Χριστός Ανέστη καί Ανέστη επειδή προηγουμένως απέθανε. Ο θάνατος τού Χριστού αποδεικνύει μέ τόν πιό αληθινό τρόπο ότι ο Χριστός έγινε καί ήταν αληθινά άνθρωπος. Ο θάνατος ανήκει στήν ανθρώπινη φύση. Ο θάνατος είναι ο καρπός τής αυτονομίας τού ανθρώπου από τήν ζωή τού Θεού.
Ο Θεός είναι η μόνη ζωή τού κόσμου. Ο Θεός ΔΕΝ υπάρχει! Υπάρχω σημαίνει άρχω κάτω από κάποιον άλλον. Ο Θεός λοιπόν δέν υπάρχει.
Στό ερώτημα τού Μωϋσή «ποιό είναι τό όνομά Σου» η απάντηση τού Θεού είναι απόλυτα σαφής καί ξεκάθαρη. «Εγώ ειμί ο Ών». Εγώ είμαι αυτός πού είναι. Αυτή η απάντηση είναι η μόνη πού μπορεί νά εξηγήσει τόν Θεό.
Επειδή ο Θεός είναι γιαυτό καί ο άνθρωπος μπορεί νά υπ-άρχει. Εάν ο Θεός δέν είναι τότε ο άνθρωπος γίνεται μή ών.
Γιαυτό η αυτονομία από τό Είναι, από τό όντως Όν σημαίνει τήν εισβολή τού θανάτου στήν ζωή τού ανθρώπου.
Τό ότι λοιπόν ο Χριστός απέθανε σημαίνει ότι ήταν πλήρης καί αληθής άνθρωπος. Γιαυτό καί απέθανε. Τό ότι όμως ανέστη σημαίνει ότι είναι αληθώς ο Θεός. Τέλειος Θεός καί τήν ίδια στιγμή τέλειος άνθρωπος.
Αυτή είναι η ταυτότητα τού Χριστού. Μέ τήν Ανάσταση Του λοιπόν επιβεβαιώνει ότι Είναι.
Ο Απόστολος Παύλος κατανοώντας αυτή τήν μοναδική αλήθεια θά τονίσει: «εάν ο Χριστός ΔΕΝ αναστήθηκε, είναι μάταια η πίστη μας καί χωρίς περιεχόμενο τό κήρυγμα μας. Ελάτε νά φάμε καί νά πιούμε γιατί αύριο πεθαίνουμε». Άν δηλαδή ο Χριστός δέν αναστήθηκε είμαστε μή όντα τά οποία αύριο θά εξαφανιστούν.
Ίσως κάποιος νά ρωτήσει: Καί γιατί ο άνθρωπος δέν μπορεί νά είναι; Γιά τόν απλό λόγο ότι τό τέλος του είναι ο θάνατος.
Η Ανάσταση τού Χριστού Χριστού καί η μετοχή τού ανθρώπου σέ αυτήν είναι ο μόνος τρόπος νά Είναι ο άνθρωπος.
Οι άνθρωποι πολλές φορές ενοχλούνται από τήν αλήθεια γιατί τούς φαίνεται σκληρή. Αλλά η αλήθεια δέν είναι ούτε σκληρή ούτε μαλακιά, είναι η αλήθεια.
Ποιά λοιπόν είναι η αλήθεια τού ανθρώπου χωρίς τό Θεό; ποιό είναι τό μέλλον του; Τό μέλλον τού ανθρώπου χωρίς τό Θεό είναι η σκουπιδοποίηση του. Αυτό δέν λέγεται υβριστικά.
Αυτή είναι η οντολογική αλήθεια τού ανθρώπου. Όταν ο άνθρωπος πεθαίνει γίνεται ένα ψόφιο κουφάρι πού θά τρέξουμε νά τόν θάψουμε γρήγορα γιατί θά μυρίζει απαίσια. Ο άνθρωπος λοιπόν γίνεται ένα «σκουπίδι».
Κάποιοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι, γιά τούς κακοπροαίρετους δέν μέ ενδιαφέρει, θεώρησαν βαρειά αυτή τήν λέξη, ίσως καί υβριστική.
Είναι όμως η μόνη λέξη πού αποδίδει μέ τρόπο καίριο τήν αλήθεια γιά τόν άνθρωπο τόν αυτονομημένο από τό Είναι τού Θεού. Αμφιβάλλει κανείς ότι χωρίς τό Είναι τού Θεού ο άνθρωπος περιέρχεται στό τίποτα. Μά τό ομολογούν οι ίδιοι.
Ποιά ταυτότητα αποδίδουν στόν εαυτό τους εκείνοι πού αρνούνται τό Είναι τού Θεού; Παραδέχονται ότι περνούν στήν ανυπαρξία, στό μή όν, στήν σκουπιδοποίηση.
Δέν υβρίζω λοιπόν τούς άθεους, περιγράφω τή δική τους αντίληψη γιά τόν εαυτό τους καί εάν έχουν αντίρρηση άς έλθουν νά τό συζητήσουμε.
Γιαυτό λοιπόν γά τήν Εκκλησία, η Ανάσταση τού Χριστού είναι τό μοναδικό εκείνο γεγονός πού δίνει νόημα, αξία καί προοπτική στόν άνθρωπο.
Οι άγιοι καί τά ιερά τους λείψανα πού ευωδιάζουν καί θαυματουργούν είναι η φανέρωση τής προπτικής τού ανθρώπου πού τό σώμα του γίνεται όχι ένα ψόφιο κουφάρι, αλλά ένα ιερό λείψανο, πού οι ίδιοι δέν γίνονται μή όντα, ούτε σκουπίδια, αλλά Θεοί εν μέσω Θεών.
Ο άνθρωπος λοιπόν πού μπολιάζεται στό Σώμα τού αναστημένου Χριστού, τήν Εκκλησία Του, μέ τό Άγιο Βάπτισμα καί παραμένει σέ Αυτό καί τρέφεται μέ τή ζωή τού Σώματος, τό Σώμα καί τό Αίμα τού Χριστού, έχει ζωή αιώνια καί μέλλον αιώνιο καί μεταβαίνει από τό θάνατο στή ζωή.
Όλα αυτά στήν Εκκλησία είναι εμπειρικά, δέν είναι ιδεολογικά. Οι ιδέες στό τέλος γίνονται αηδίες πού είναι ανίκανες νά χαρίσουν τήν ζωή. Στήν Εκκλησία ο άνθρωπος δέν τρέφεται μέ ιδέες, αλλά μέ αληθινή τροφή.
Η δυνατότητα πού τού χαρίσθηκε καί η ικανότητά του νά μετέχει στό Είναι αποτελεί τό μοναδικό μέτρο τής αξίας τού ανθρώπου καί τό μοναδικό νόημα, πού είναι νόημα ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου