Σύμφωνα με συνέντευξη του Ρώσου ιστορικού Παύλου Κουζνέτσωφ αναπληρωτή Καθηγητή στο τμήμα Ιστορίας, στο κρατικό πανεπιστήμιο της Μόσχας και στην Θεολογική Σχολή Στρετένσκυ, και σύμβουλο του Ρώσου Πατριάρχη κκ. Κυρίλου…η ιστορία της πτώσεως της Βασιλεύουσας to 1204, καθώς και οι λόγοι και ο ρόλος της δύσης στην διαδικασία αυτή με την σημερινή Ελλάδα έχουν εξωφρενικά τεράστιες ομοιότητες .
Ερώτηση : Θα πάρω το θάρρος μιας τέτοιας γενίκευσης, ότι με το τέλος της δυναστείας Κομνηνού ξεκίνησε, και το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μια υπερδύναμης της εποχής. Γιατί κατέστη δυνατό αυτό ;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ : Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Επειδή συνηχεί με τα σύγχρονα θέματα ( Ελλάδα) , συμπεριλαμβανομένου και του ρωσικού κράτους. Η δυναστεία των Κομνηνών ήταν μοναδική λόγω του ότι αναβίωσε την βυζαντινή αυτοκρατορία. Επειδή μέχρι το τέλος του XI αιώνα η αυτοκρατορία είχε σχεδόν εξαφανιστεί, και μόνο οι ηρωικές προσπάθειες του ιδρυτή της δυναστείας, αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού την «επανέφεραν» στην διεθνή πολιτική σκηνή ξανακάνοντας την πραγματικά ισχυρή.
Αλλά το παράδοξο είναι ότι η πορεία αυτής της δυναστείας της βυζαντινής αυτοκρατορίας στην πραγματικότητα λήγει με μια κατάσταση η οποία επισκιάστηκε από την πτώση της βασιλεύουσας με τα γεγονότα του 1204. Δηλαδή, την άλωση της Κωνσταντινούπολης από μια χούφτα μελών της Δ “Σταυροφορίας, κατά την οποία μια τεράστια αυτοκρατορία με εκατομμύρια πολίτες και ισχυρό στρατό σχεδόν καταστράφηκε από ένα απόσπασμα ιπποτών.
Ερώτηση : Λυπάμαι, αυτό είναι σημαντικό. Εξακολουθεί να υφίσταται ο παράγοντας της εσωτερικής διαφθοράς;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ : Φυσικά. Η εσωτερική διαφθορά είχε καταστήσει να φαίνονται όλα αόρατα. Όλοι πίστευαν ότι ήταν πανίσχυρη η αυτοκρατορία όπως πάντα. Και περισσότερο από ποτέ. Είχαν την πεποίθηση ότι ήταν ανίκητοι, αλλά συνέβη το αντίθετο . Κατέρρευσε μια ολόκληρη αυτοκρατορία, και πάνω στα ερείπια της δημιουργήθηκαν τοπικά λατινικά και ελληνικά βασίλεια . Και στην πραγματικότητα, ακόμη και όταν η αυτοκρατορία αποκαταστάθηκε μετά από 60 χρόνια, δεν ανέκτησε στην πραγματικότητα ποτέ τις αισθήσεις της , διότι εξαρτιόνταν από διάφορες πολιτικές δυνάμεις της δύσης . Αυτό είναι το μυστήριο των Κομνηνών που έλαβε χώρα εκείνη την περίοδο . Και επιπλέον αυτό που είναι ενδιαφέρον, είναι το αίνιγμα που τέθηκε ήδη από τους Βυζαντινούς. «Τι συμβαίνει στη χώρα μας;»
Ερώτηση :. Κατά τη διαδικασία, ή μετά το γεγονότος του 1204 ;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ :. Στη διαδικασία αυτή υπάρχει κάτι λάθος.
Ερώτηση :. Υπάρχουν εκδηλώσεις εσωτερικής αποσύνθεσης;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ : Η πιο ζωντανή εκδήλωση είναι η απόκλιση από το κλασικό πρότυπο του κράτους. Το κλασικό μοντέλο του κράτους, όπως ήταν κατανοητό στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και, σε γενικές γραμμές, είναι κατανοητό παντού μέχρι σήμερα. Αυτό είναι εκεί όπου οι υπάλληλοι «υπηρετούν» το κράτος και εργάζονται για αυτό. Αυτή είναι η έννοια της δημόσιας υπηρεσίας, η οποία υπάρχει και στη ρωσική γλώσσα μας. Δεν πρόκειται για ιδιωτική επιχείρηση, ούτε είναι ένας τρόπος για να κάνει κάποιος κανενός είδους σταδιοδρομία ή να κάνει χρήματα, είναι ένα πράγμα που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη στρατιωτική θητεία, ή με την διακονία σε μια εκκλησία και ούτω καθεξής. Αυτό είναι πραγματικά που δημιουργεί το κράτος, αυτή την πιστότητα και την συνέχεια.
Ερώτηση :. Λέτε ότι η ρίζα των δεινών ευρίσκεται στη λέξη «δημόσια υπηρεσία», ή καλύτερα στην λέξη «υπηρεσία», η οποία ήταν λίγο ξεχασμένη και παραμορφωμένη; Σωστά;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ : Παραμορφώθηκε έτσι ώστε οι παρατηρητές να γράφουν ότι η κατάσταση στην πραγματικότητα είχε ξεφύγει κατά πολύ στο Βυζάντιο . Συγκεκριμένα, έγραφε ο περίφημος κανονολόγος Ιωάννης Ζωναράς του XII αιώνα, ένας από τους διασημότερους ερμηνευτές του Κανονικού Δικαίου.
Σε μία από τις πραγματείες του, απλά λέει ότι «στην πραγματικότητα, τώρα αυτό που έχουμε τώρα, δεν είναι η αυτοκρατορία …διότι οι ως άρχοντες μας συγχέουν την τσέπη τους με το κράτος. Και στην πραγματικότητα δεν εξυπηρετούν το δημόσιο αίσθημα , που οι ίδιοι υπηρετούν. Δημιουργούν ένα είδος τάξης που χρησιμοποιεί το κράτος».
Αυτό με την σειρά του δημιούργησε μια αποξένωση και βάθυνε το χάσμα μεταξύ των ανθρώπων και της άρχουσας τάξης με την εξουσία. Ο αποκλεισμός αυτός, που οδηγεί, αφενός την υψηλή ελίτ να «συνενώνεται» με ξένους καπιταλιστές, επιχειρηματίες, επειδή εμφανίζονται κοινά συμφέροντα, και ούτω καθεξής. Και, τελικά, αυτή η αποξένωση, ήταν αυτή που οδήγησε στο φαινόμενο της πτώσεως της Κων/πολης του 1204, όταν κανείς πολίτης δεν ήθελε να αγωνιστεί για τον αυτοκράτορα. Από μόνη της, η αυτοκρατορία έχει αποσυντεθεί.
Ερώτηση . Ήταν η υπαιτιότητα κάποιου από τους Κομνηνούς που υποτίμησε την κυρίως σημαντική έννοια της υπηρεσίας στο κράτος; ή ήταν η έννοια του κράτους σε γενικές γραμμές;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ: Θα έλεγα ότι αυτό ήταν κάποιο είδος τάσης που έχει έρθει από τη Δύση, και ονομάζονταν εκφεουδαρχισμός. Τι είναι η φεουδαρχία; Φεουδαρχία είναι αυτό το πολιτικό, οικονομικό σύστημα που υπάρχει όταν δεν υπάρχει κράτος. Κυβερνάται από μια ελίτ που ελέγχει τους πόρους, και αυτή ονομάζεται αριστοκρατία.
Ερώτηση: Εδώ είναι ένας χάρτης του τι είχε διαδραματισθεί στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία . Εδώ είναι τα καλύτερα κομμάτια του πριγκιπάτου …
Καθηγητής Κουζνέτσωφ : Λοιπόν, το Βυζάντιο «έσπασε» σε πολλά κομμάτια. Και πρέπει να πω ότι και τότε ακόμη πολλοί αυτοκράτορες κατάφεραν να αποκαταστήσουν την αυτοκρατορία και να « συράψουν» πολλά κομμάτια από διαφορετικά μέρη. Η στρατιωτική ισχύς των κρατιδίων αυτών δεν ανήκε στους Σταυροφόρους, αλλά στους βυζαντινούς . Απλά οι Κομνηνοί δεν περιλαμβάνονταν σε αυτή τη νέα κατάσταση και η μεγάλη αυτοκρατορία, παρέμεινε ανεξάρτητη. Και, να το πω έτσι, υπήρξε μια κατάρρευση της αυτοκρατορίας σε δύο κομμάτια. Αλλά είναι σημαντικό να πούμε ότι οι σταυροφόροι κατέστρεψαν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η οποία ήταν μια υπερδύναμη, μια αυτοκρατορία, με την πραγματική έννοια της λέξης.
Ερώτηση . Η μεγάλη αυτοκρατορία (βυζαντινή), είναι μεγάλη όχι μόνο από άποψη εδαφών , αλλά και από την άποψη του πλούτου και από την άποψη του αριθμού των ατόμων που την κατοικούσαν. Αλλά, και κατά την έννοια του στρατού και της στρατιωτικής δύναμης. Και τι έκανε ο στρατός; Υπήρχε εκείνη την εποχή ισχυρός βυζαντινός στρατός;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ: Είναι πολύ ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς τα απομνημονεύματα των συμμετεχόντων Σταυροφόρων αυτής της εκστρατείας κατά της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ο Robert de Clari, ήταν ένας ιππότης. Περιγράφει μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή, όταν ο αυτοκράτορας αποφάσισε να αποσύρει τα στρατεύματά του.
Οι Σταυροφόροι ξαφνικά είδαν ότι θα βυθίζονταν στον Κεράτιο Κόλπο . Και Robert γράφει: «Ακόμα και αν οι Έλληνες δεν μας έριχναν τίποτα, μόνο αέρα να χρησιμοποιούσαν θα μας συνέτριβαν . Αλλά τι συνέβη ; Ο ελληνικός στρατός δεν κινήθηκε..έμεινε ακίνητος ! Δεν μπήκε στη μάχη. Και ξαφνικά ο καθένας είδε το επόμενο πρωί το παλάτι εντελώς άδειο. Ο αυτοκράτορας διέφυγε με το υπουργό οικονομικών της εποχής , φοβούμενος πραξικόπημα. Δηλαδή, ήταν τόσο αντιδημοφιλής που ο ίδιος φοβόταν τον στρατό του.
Στην πραγματικότητα όμως , ο ίδιος βοήθησε τους Σταυροφόρους να πάρουν την Κωνσταντινούπολη, οδηγώντας στην πλήρη κατάρρευση της αυτοκρατορίας. Γιατί όμως το έκαναν όλοι αυτοί;…ναι, αυτοί εξαρτιόνταν από τον δυτικό κόσμο και έπρεπε να πληρώσουν τα δάνεια που πήραν, αυτοί ήταν οι κανόνες του παιχνιδιού. Ξαφνικά η βυζαντινή ελίτ ξέχασε ότι διοικούσε μια μεγάλη αυτοκρατορία με τεράστιες δυνατότητες . Εδώ, επίσης, υπάρχει ένα συγκεκριμένο μάθημα. Το δίδαγμα που μας λέει ότι εάν οι Βυζαντινοί άρχοντες πραγματικά μπορούσαν να κρατήσουν ψηλά τον πήχη, τότε θα περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να αντεπιτεθούν στην δύση .
Ερώτηση : Μιλήσατε για την εξάρτηση – που σημαίνει – από τις δυτικές πρωτεύουσες; Όπως είναι τώρα, έτσι θα το ονομάζατε ;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ : Ναι. Ακριβώς το γεγονός ότι αυτές οι ελίτ διαχώρισαν τους πολίτες της αυτοκρατορίας , κατέστη δυνατό ένα τέτοιο θλιβερό δυστυχώς γεγονός της πτώσεως της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Πολλοί αυτοκράτορες προσπάθησαν να το καταπολεμήσουν , και θα πρέπει να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτούς. Έκαναν τα πάντα για να …επιβιώσει η αυτοκρατορία ..αλλά δεν τα κατάφεραν.
Η φεουδαρχική Ευρώπη έκανε αισθητή την παρουσία της προστατεύοντας τα οικονομικά της συμφέροντα και συγχρόνως «φεουδαλίζοντας» την βυζαντινή αριστοκρατία. Η φεουδαρχία είναι ακριβώς, όπως το είπα, μια ελίτ που έχει «οριζόντιο» οικονομικό ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης, και τίποτε άλλο .
Ο φεουδαρχικός κόσμος σήμερα θέλει μια παγκόσμια κυβέρνηση. Εξουσιάζοντας ανθρώπους που δεν έχουν χρήματα. Και αυτό συνήθως οδηγεί σε μεγάλες τραγωδίες .
Όπως παράδειγμα οι Ιταλοί , και κυρίως οι Γενουάτες και οι Ενετοί και άλλοι έμποροι ήταν πρόθυμοι να διεισδύσουν στις βυζαντινές αγορές, να επωφεληθούν της τοπικής υποδομής προκειμένου να αναπτύξουν το διεθνικό τους εμπόριο . Οι Έλληνες εμπόδισαν τους ανταγωνιστές και αποφάσισαν να τους εξαλείψουν, διότι οι δυτικοί κυριαρχούσαν στην οικονομική ζωή του Βυζαντίου . Στην πραγματικότητα όμως δεν υπήρχε ισορροπία συμφερόντων, και η τοπική βυζαντινή τάξη των εμπόρων είχε καταστραφεί, επειδή δεν άντεχε τον ανταγωνισμό των δυτικών.
Οι Βυζαντινοί προσπάθησαν να ελιχθούν έτσι ώστε να μην εξαρτώνται από την Δημοκρατία της Βενετίας, και τους Γενουάτες. Στην πραγματικότητα δημιούργησαν ένα φάσμα διαφορετικών επιχειρηματικών ελίτ στο έδαφός τους. Αλλά όταν αυτό δεν κατέστη δυνατό , στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη ξέσπασε εξέγερση ενάντια στην ξένη κυριαρχία.
Ερώτηση: Πώς η Δύση κατέστρεψε την πρωτεύουσα του ορθόδοξου κόσμου ;
Καθηγητής Κουζνέτσωφ : Αυτό δρομολογήθηκε από το γεγονός ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βρέθηκε αντιμέτωπη εναντίον ολόκληρης της Ευρώπης. Και δεν έχει σημασία πόσο προσπάθησαν στη συνέχεια όλοι οι μετέπειτα αυτοκράτορες να το αποκηρύξουν αυτό. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει μια σφαγή, μια πραγματική σφαγή, η οποία σκότωσε αρκετές χιλιάδες ξένους εμπόρους στην βασιλεύουσα , διότι η οργή των ανθρώπων ξέσπασε. Και τότε ακριβώς οι δυτικοί το 1204, κυρίως οι Βενετοί ήθελαν να πάρουν εκδίκηση, αλλά από την άλλη ήθελαν να ελέγξουν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Εδώ οι αυτοκράτορες βρέθηκαν σχεδόν αβοήθητοι.
Στην πραγματικότητα, αυτή ( Δ.Σταυροφορία) ήταν μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία για το χρήμα και από την άλλη είχε σχεδιαστεί ως ένα είδος ιδεολογικής εκδίκησης για την ατιμία που υποτίθεται ότι είχαν διαπράξει οι Έλληνες εναντίον τους . Αλλά όλο αυτό τους το επέβαλε το παπικό θρησκευτικό μίσος . Και παρόλο που ο Πάπας ανοιχτά δεν ενέκρινε αυτή την εκστρατεία, ο ίδιος μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης ανακοίνωσε ότι «ο Κύριος τιμώρησε τους Έλληνες» . Και κατά συνέπεια, ενέκρινε όλα αυτά τα κέρδη. Και τελικά κατέστρεψε την πρωτεύουσα του ορθόδοξου κόσμου. Και το έκανε πολύ σκληρό και ύπουλο τρόπο. Αυτό οδήγησε σε μια πολύ βαθιά αντιπάθεια που ζει μέχρι σήμερα», κατέληξε ο ίδιος ο Ρώσος καθηγητής .
Οποιαδήποτε ομοιότητα με αυτά που τραβά η Ελλάδα από την Γερμανία και τους λοιπούς «Σταυροφόρους» της δύσης σήμερα..δεν είναι σε καμία περίπτωση συμπτωματική.
Οι εταίροι-δυνάστες μας σήμερα εν έτει 2016 μας χορηγούν δάνεια για να διασώσουν υποτίθεται την ελληνική οικονομία αλλά στην ουσία έσωσαν τις τράπεζες τους ενώ καταλαμβάνουν συνεχώς ελληνική δημόσια περιουσία.
Τι θα γίνει όμως πραγματικά στην περίπτωση που η Ελλάδα και οι Έλληνες δεν θα έχουν πλέον να τους πληρώσουν και κάνουν κάποια στιγμή «στάση» πληρωμών ;
Η απάντηση μας έρχεται από το μακρινό 1204 και την βυζαντινή αυτοκρατορία .
www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου