Tριήμερη επίσημη επίσκεψη στην Αλβανία του προκαθημένου της Ρωσικής Εκκλησίας. Δρακόντεια και πρωτοφανή τα μέτρα ασφαλείας
Αποστολή στην Αλβανία Αντώνης Τριανταφύλλου
Η επίσημη τριήμερη επίσκεψη που πραγματοποιεί ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος στην Αλβανία είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αναδειχθεί η συμβολική και ουσιαστική πληθωρικότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οταν ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος υποδέχθηκε το απόγευμα του Σαββάτου τον Πατριάρχη της Ρωσικής Εκκλησίας στην είσοδο του Καθεδρικού Ναού της Αναστάσεως, δύο διαφορετικοί κόσμοι συναντήθηκαν.
Δεν είναι μόνο δύο εκκλησιαστικοί άνδρες, που γνωρίζονται προσωπικά περισσότερα από 50 χρόνια, οι οποίοι ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες και καθένας χάραξε ξεχωριστή πορεία στην εκκλησιαστική διακονία κατευθύνοντας τα «πηδάλια» δύο Εκκλησιών που στον 20ό αιώνα δέχθηκαν απηνείς διωγμούς από τα κομμουνιστικά αθεϊστικά καθεστώτα. Είναι δύο ηγέτες που προσωποποιούν δύο διαφορετικά πρόσωπα της ίδιας Εκκλησίας.
Από τη μια πλευρά, η Εκκλησία της Αλβανίας, που δέχθηκε τους σκληρούς διωγμούς του καθεστώτος Χότζα και στα 21 χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του Αναστάσιου όχι μόνο αναγεννήθηκε από την τέφρα της, αλλά δείχνει μια ξεχωριστή δυναμική, σύμβολο της οποίας είναι ο ίδιος ο μεγαλοπρεπής Καθεδρικός Ναός που δεσπόζει στο κέντρο των Τιράνων.
Από την άλλη πλευρά, ο Πατριάρχης Κύριλλος έφτασε στην Αλβανία φέρνοντας την αύρα μιας ιδιαίτερα πληθωρικής Εκκλησίας στους τύπους, τόσο πληθωρικής, που ορισμένοι εκτιμούν ότι αγγίζει τα όρια της «μεγαλομανίας». Αυτό φάνηκε και από την εικόνα των μέτρων ασφαλείας, κυρίως από το πλήθος των ανδρών ασφαλείας που συνόδευαν τον κ. Κύριλλο.
Δώρα με συμβολισμούς
Το εκκλησιαστικό σκέλος της επίσκεψης κορυφώθηκε χθες το πρωί με το λαμπρό πατριαρχικό και αρχιεπισκοπικό συλλείτουργο στον Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως στα Τίρανα του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου και του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου.
Οι ομιλίες των δύο προκαθημένων ξεχώρισαν για τα ποικίλα μηνύματα, τις παραινέσεις και τις νουθεσίες που περιείχαν, ενώ εξίσου συμβολικά ήταν και τα δώρα που αντήλλαξαν.
Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι χρέος της Εκκλησίας είναι να ακολουθεί τις παραινέσεις του Ιησού Χριστού και να πορεύεται όχι με την ισχύ και τα κριτήρια της κρατικής ή οικονομικής εξουσίας, αλλά με τη δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης, της νηφάλιας ταπεινοφροσύνης και της αποφασιστικής υπευθυνότητας, και ευχήθηκε στον Πατριάρχη Μόσχας να ποιμαίνει την Εκκλησία της Ρωσίας με διορατική σύνεση.
Ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος δώρισε στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ένα σετ με εγκόλπια και επιστήθιο σταυρό, καθώς και μια μεγάλη εικόνα με τους μαθητές του Ιησού Χριστού, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δώρισε στον κ. Κύριλλο ένα ειδικό και με μεγάλο συμβολισμό δώρο: Ενα μωσαϊκό που έφτιαξε Αλβανός καλλιτέχνης, το οποίο εικονίζει τον Ιησού πριν από την Ανάληψη να δίνει την τελευταία εντολή στους μαθητές του «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη».
Η επίσκεψη του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου ολοκληρώνεται σήμερα με το πολιτικό σκέλος. Ο κ. Κύριλλος θα έχει σειρά επαφών με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Ιλίρ Μέτα και με τον πρωθυπουργό Εντι Ράμα.
dimokratianews,30.04.2018
……………………………………………………..
Προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κατά το Ιερό Συλλείτουργο στα Τίρανα
Krishti u Ngjall! Χριστός Ανέστη! Христос Воскресе!
«Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καί πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ·» (Ψαλμ. 102:1)
Πασχαλινή αγαλλίαση και ευχαριστία πλημμυρίζουν τις καρδιές όλων μας, κατά την πρώτη ειρηνική επίσκεψή Σας στην Αλβανία, Μακαριώτατε Άγιε εν Χριστώ Αδελφέ, Πατριάρχα Μόσχας και πασών των Ρωσσιών κ.κ. Κύριλλε. Η ειλικρινής αυτή χαρά κορυφώθηκε με το σημερινό Συλλείτουργο, που κατεξοχήν εκφράζει την ενότητα της Ορθοδοξίας. Ολόψυχη αναβλύζει η ευγνωμοσύνη μας προς τον Τριαδικό Θεό, για το πασχαλινό δώρο της εδώ παρουσίας Σας.
Κατά τη χθεσινή Δοξολογία αναφέρθηκα στην πρώτη συνεργασία μας, στις αρχές του 1970, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Ορθοδόξου Νεολαίας «Σύνδεσμος», στον οποίο διακονήσαμε ως Αντιπρόεδροι. Εσείς ως εκπρόσωπος της δυναμικής νέας γενιάς της τότε Σοβιετικής Ενώσεως και ο ομιλών ως βετεράνος του «Συνδέσμου», υπεύθυνος για τον τομέα Εξωτερικής Ιεραποστολής, του Διορθοδόξου Κέντρου «Πορευθέντες». Την εποχή εκείνη η Εκκλησία της Ρωσσίας υφίστατο ακόμη την αντιθρησκευτική πίεση. Ενώ η Εκκλησία της Αλβανίας είχε φθάσει στο βάθος του βαράθρου του αθεϊστικού διωγμού. Είχε πλήρως κατεδαφισθεί.
Αναλογίζομαι συχνά την περίοδο της ενεργούς συμμετοχής μας στα δρώμενα της Πανορθοδόξου Νεολαίας, διότι, όπως γνωρίζετε, θεωρώ τον τομέα αυτόν κρίσιμο και ζωτικότατο διαχρονικά στη ζωή της Ορθοδοξίας. Σταθερή πεποίθησή μου είναι ότι οι νέοι, που αναζητούν ελευθερία, δικαιοσύνη, αγάπη, θα βρουν τον πλούτο ζωής που επιθυμούν στην Εκκλησία Εκείνου, ο Οποίος είναι η αλήθεια και η ζωή. Για την Εκκλησία της Αλβανίας σταθερά τονίζουμε ότι οι νέοι δεν αποτελούν απλώς «το μέλλον» της, αλλά το δυναμικό παρόν.
Στην μεταπολεμική περίοδο, όταν άρχιζε η Οικουμενική Κίνηση, οι Ορθόδοξοι νέοι, θεολόγοι λαϊκοί και κληρικοί ενέτειναν τη φωνή τους για περισσότερη ενότητα κυρίως μέσα στην Ορθοδοξία. Μία φράση μας – κλειδί της δεκαετίας του 1960, που έκτοτε δεν έπαψε να επαναλαμβάνεται, ήταν ότι: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι μία Συνομοσπονδία τοπικών Εκκλησιών, αλλά η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
Παράλληλα με τον πρώτο πόνο μας για την πανορθόδοξη ενότητα αναπτύχθηκε και η έντονη αίσθηση του χρέους για τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας σε νέα σύνορα, ιδιαίτερα στην Αφρικανική Ήπειρο, καθώς και για τον επανευαγγελισμό στις χώρες, που είχαν υποστεί τον σκληρό αντιθρησκευτικό διωγμό.
Γνωρίζω καλά, Προσφιλέστατε Άγιε Αδελφέ, ότι σε όλες αυτές τις αναζητήσεις και προσπάθειες είσαστε στην πρώτη γραμμή, με αμείωτο ζήλο και δυναμικό λόγο. Δεν λησμονώ την έντονη παρουσία Σας – ως Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Εκκλησίας Ρωσσίας – στις Συνελεύσεις, Επιτροπές και άλλα όργανα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής Θρησκευτικών Ηγετών». Και κατά τις δυο τελευταίες δεκαετίες, στις Συνάξεις των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, πάντοτε χαιρόμουν ιδιαίτερα τη φιλική και αποδοτική συνεργασία μας.
Κατά τον 21ο αιώνα ζωτικά για την Εκκλησία μας παραμένουν τα θέματα: α) Η εμβάθυνση της ενότητος των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Με τονισμό πάντοτε του μυστηριακού και σωτηριολογικού χαρακτήρα της, την ουσιαστική πνευματική καλλιέργεια των μελών της, με έμφαση στην Αγία Γραφή και στην πατερική παράδοση, με ενίσχυση της αυτοσυνειδησίας ότι η Εκκλησία είναι «Σώμα Χριστού», «τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσιν πληρουμένου» (Εφες. 1:22-23). β) Η δυναμική Ορθόδοξη μαρτυρία στον σύγχρονο κόσμο. Με τη βεβαιότητα ότι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, στην οποία ανήκουμε, δεν ζει αποκλειστικά για τον εαυτό της αλλά ό,τι είναι και ό,τι της έχει δοθεί προορίζονται για ολόκληρη την ανθρωπότητα. γ) Η συμβολή στην ειρηνική συνύπαρξη και αρμονική συνεργασία των κατά τόπους θρησκευτικών κοινοτήτων. Με προσπάθεια να γεφυρώνονται οι αντιθέσεις μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών κοινοτήτων και με σκοπό την ειρηνική συνύπαρξη με ανθρώπους διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Σε μία περίοδο, όπου η καχυποψία, οι πολώσεις και οι πολεμικές συγκρούσεις αναστατώνουν την οικουμένη, η Εκκλησία οφείλει να είναι παράγων ειρήνης και αρμονικής συνεργασίας. Πριν από μερικά χρόνια, σε ένα Διαθρησκειακό Συμπόσιο, (που έγινε εδώ στα Τίρανα με τίτλο: «Είναι η παγκόσμια ειρήνη εφικτή;»), είχα επιμείνει στη θέση ότι: Σε τελευταία ανάλυση το αντίθετο της ειρήνης δεν είναι ο πόλεμος, αλλά ο εγωκεντρισμός˙ ο ατομικός, ο συλλογικός, ο εθνικός, ο φυλετικός, ο θρησκευτικός. Αυτός επιστρατεύει τις ποικίλες μορφές βίας, που δολοφονούν ποικιλότροπα την ειρήνη.
Το αντίδοτο στον εγωκεντρισμό δεν είναι οι γενικόλογες ηθικές παροτρύνσεις ούτε οι νομικές διατυπώσεις και μηχανισμοί καταστολής. Αλλά επιβάλλεται η ενδυνάμωση μιας αγάπης, έμπρακτης και πολυδιάστατης, η οποία δεν περιορίζεται από σύνορα, προκαταλήψεις και διακρίσεις. Εδώ βρίσκεται η τεράστια δυνατότητα και ευθύνη της υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως. Αυτή, ακόμα και σε συνθήκες μακροχρόνιων συγκρούσεων, χαρίζει τη δυνατότητα της συγχωρητικότητος και της συμφιλιώσεως. Η δύναμη και εξουσία της αγάπης πρέπει και μπορεί να νικά την αγάπη για δύναμη, η οποία καταστρέφει την ειρήνη. Η Εκκλησία, ως Μυστικό Σώμα του Χριστού, του αρχηγού της ειρήνης και της αγάπης, λειτουργεί διηνεκώς ως εργαστήριο και φορέας αυτής της τεράστιας δυνάμεως.
Ο Ορθόδοξος τρόπος της πραγματοποιήσεως του χρέους αυτού που καθόρισε ο Ιδρυτής και αρχηγός της Εκκλησίας, ο Ιησούς Χριστός. Μετά την τριήμερο Έγερσή Του, στην πρώτη συνάντησή με τους αποκαρδιωμένους μαθητές Του, και τον χαιρετισμό «Ειρήνη ημίν» προσέθεσε: «Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς» (Ιω. 20:21). Ο Αναστάς Κύριος δεν περιορίστηκε να τους αναγγείλει τη νίκη Του πάνω στην αδικία, την απελπισία και τον θάνατο, αλλά τους κάλεσε σε κάτι μοναδικό: Να συμμετάσχουν στο έργο Του, να συνεχίσουν τον αγώνα για να επικρατήσουν η αλήθεια, η καταλλαγή, η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη, η ουσιαστική ειρήνη. Όχι με την ισχύ και τα κριτήρια της κρατικής ή οικονομικής εξουσίας, αλλά με τη δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης, της νηφάλιας ταπεινοφροσύνης και αποφασιστικής υπευθυνότητος. Θα είστε παράγοντες ειρήνης, συμφιλιώσεως, δημιουργίας με τον φωτισμό και την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Την μυστικά συνεχιζομένη άκρα ταπείνωση του Χριστού, τους καρπούς της σταυρικής θυσίας και τις συνέπειες του καινού Πάσχα, τα βιώνουμε οι Ορθόδοξοι κατεξοχήν στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Αυτό που προ ολίγου τελέσαμε. Η δύναμη του Σταυρού και η αγαλλίαση της Αναστάσεως του Χριστού καθιστούν τη συχνά πολύμοχθη καθημερινότητά μας «λειτουργία μετά τη Θεία Λειτουργία», με πασχαλινή πνοή και ακτινοβολία της εμπειρίας της Αναστάσεως στο περιβάλλον μας.
Μακαριώτατε και Αγιώτατε Αδελφέ, εκφράζοντας και πάλι την αδελφική χαρά και ευχαριστία μας για το σημερινό Συλλείτουργο, Σας ευχόμεθα: αδιάπτωτη υγεία, εις έτη πολλά με αυξανόμενο ενθουσιασμό και αγιοπνευματικό παλμό. Ώστε, αξιοποιώντας τα πλούσια χαρίσματα και τις δυνατότητες, που ο Θεός έχει χαρίσει σε Σας και στη χώρα Σας, να ποιμαίνετε την Αγιωτάτη Εκκλησία της Ρωσσίας με διορατική σύνεση και να ακτινοβολείτε στη σύγχρονη εποχή το φως του Σταυρού και της Αναστάσεως, το ανέσπερο πασχαλινό φως, που χαρίζει στη ζωή νόημα, ελπίδα και πλούτο αγάπης.
Христос Воскресе! Krishti u Ngjall! Χριστός Ανέστη!
……………………………………………………..
Αντιφώνηση του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσσιών κ.κ. Κυρίλλου κατά τη δοξολογία στον Καθεδρικό Ι.Ν. Αναστάσεως στα Τίρανα
Μακαριώτατε,
αγαπητοί αδελφοί Αρχιερείς, έντιμοι πατέρες,
αγαπητοί αδελφοί και αδελφές!
Χριστός Ανέστη!
Θα ήθελα, Μακαριώτατε να ευχαριστήσω Εσάς και την Ιερά Σύνοδο της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας για την εγκάρδια πρόσκληση να επισκεφτώ την αλβανική γη και για τα όμορφα λόγια υποδοχής.
Εδώ, στον τόπο σας, ο οποίος έχει αρχαία χριστιανική παράδοση, πού ξεκινάει από την εποχή της δραστηριότητος του Αποστόλου Παύλου, στον τόπο όπου ο Άγιος Μάρτυρας επίσκοπος Δυρραχίου Άστιος και πολλοί άλλοι φίλοι του Θεού έκαναν τα ηρωικά τους έργα, στον τόπο όπου έχει μοχθήσει ο ονομαστός ισαπόστολος της Ορθοδοξίας, Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, η λαμπρή γιορτινή ατμόσφαιρα της Αναστάσεως του Κυρίου και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού βιώνεται με μία ξεχωριστή βαθιά αίσθηση. Ειδικά σε αυτόν τον μεγαλοπρεπή Καθεδρικό Ναό, που ως εμφανές σύμβολο της ανασύστασης της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας, έχει καθαγιαστεί στο όνομα της Αναστάσεως του Χριστού.
Του θριάμβου της Αναστάσεως προηγείτο ο Γολγοθάς. Κατά τον 20ό αιώνα και οι δύο Εκκλησίες μας υπέφεραν μεγάλες ταλαιπωρίες σε συνέχεια των παθημάτων του Χριστού. Καταστράφηκαν ναοί, βεβηλώθηκαν τα άγια ενώ παράλληλα πολλοί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί κυνηγήθηκαν μέχρι τον μαρτυρικό θάνατο για το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Με αυτόν τον τρόπο ο εχθρός της σωτηρίας μας ήθελε να σπείρει τον πνευματικό θάνατο στους λαούς πού ποιμαίνονταν από τις Εκκλησίες μας, αλλά, σε αντίθεση με τους σκοπούς των διωκτών, πραγματοποιήθηκε η ανάσταση της πίστεως, η επιστροφή στη ζωή, αφού το αίμα των μαρτύρων είναι ο σπόρος του Χριστιανισμού.
Ο Θεός, «ἐξαπέστειλεν τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτοῦ» (Ψαλμ. 56:4) και η Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχε αφανιστεί εντελώς στο παρελθόν, σήμερα ανασυστάθηκε ένδοξα, έχοντας στερεωθεί χάρη στην αυταπάρνηση του Προκαθημένου της, του Μακαριωτάτου Αναστασίου.
Η άφιξή μου εδώ συνοδεύεται με αισθήματα λαμπρά. Χαίρομαι, που μου δίνεται η δυνατότητα να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά του Αγίου Πάσχα, «τοῦτο δέ ἐστι συμπαρακληθῆναι ἐν ὑμῖν διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ὑμῶν τε καὶ ἐμοῦ.» (Ρωμ. 1:12) και να προσκυνήσω στα ιερά μέρη της Αλβανίας. Ελπίζω ότι με τη βοήθεια του Θεού η Ειρηνική Επίσκεψή μου θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις των δυο τοπικών Ορθοδόξων Αδελφών Εκκλησιών.
Χριστός Ανέστη!
……………………………………………………..
Επίσημο Γεύμα
παρατιθέμενο υπό της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας
«MAK Hotel Albania» Κυριακή, 29 Απριλίου 2018
ΠΡΟΠΟΣΗ
Υπό της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Τιράνων,
Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστασίου
(Προσφωνήσεις)
Ευφρόσυνο πασχαλινό δώρο αποτελεί η ειρηνική επίσκεψή Σας στην Αλβανία Προσφιλέστατε Μακαριώτατε και Αγιώτατε Πατριάρχα Μόσχας και πασών των Ρωσσιών κ.κ. Κύριλλε.
Καλώς ήρθατε στη χώρα μας, που έζησε στο δεύτερο ήμισυ του 21ου αιώνα τα πιο σκοτεινά χρόνια κατά τον μανιακό αντιθρησκευτικό διωγμό. Αλλά με τη Χάρη του Θεού από το 1991 αναπτύσσεται και ανθίζει μέσα σε ένα περιβάλλον πλήρους θρησκευτικής ελευθερίας. Γεγονός, που συντελείται με τη συμμετοχή όλων των θρησκευτικών κοινοτήτων. Προσπαθήσαμε αυτά τα χρόνια να καλλιεργήσουμε τον αλληλοσεβασμό, την αλληλεγγύη και την ειλικρινή αρμονική συμβίωση.
Η ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων, που ανήκουν σε διαφορετικές θρησκευτικές κοινότητες μπορεί γενικά να προέλθει από δύο αντίθετες αφετηρίες. Είτε από την αδιαφορία για τη θρησκευτική εμπειρία, είτε από την ενσυνείδητη βίωση της βαθύτερης ουσίας της θρησκείας. Αντιστρόφως η Θρησκευτική μισαλλοδοξία και η εχθρότητα ανάμεσα σε συνυπάρχουσες θρησκευτικές κοινότητες είναι δυνατόν να αναπτυχθούν είτε από σπέρματα θρησκευτικού τύπου, έναν ακραίο φανατισμό, είτε από μη θρησκευτικούς παράγοντες, πολιτικούς, εθνικιστικούς, ψυχολογικούς, που επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν τη θρησκεία για άλλες επιδιώξεις. Αυτές οι ρίζες υπήρξαν ισχυρές στο παρελθόν και δεν παύουν να διατηρούν σε όλες τις χώρες τη ζωτικότητά τους. Εμείς προσπαθούμε να αντλούμε χυμούς από τις υγιείς ρίζες του θρησκευτικού βιώματος και να βοηθούμε στην κοινωνική ανάπτυξη και την πρόοδο της Αλβανίας, τη συμφιλίωση και την ειρηνική συμπόρευση ιδιαίτερα με τους γείτονες και με όλους τους άλλους λαούς.
Γνωρίζουμε, φίλτατε Άγιε Αδελφέ Πατριάρχα Μόσχας, και τις δικές σας απόψεις. Τις τοποθετήσεις σας σε δημόσιες ευκαιρίες, σε τοπικά και διεθνή περιβάλλοντα, την επιμονή σας για να συνδυαστεί η ελευθερία με την συναίσθηση της ευθύνης, όπως αναλύονται σε πολλά άρθρα και βιβλία Σας.
Με αυτή την ευκαιρία θέλουμε να επαναλάβουμε τη θερμή ευχή: Ο Θεός να σας χαρίζει, ακλόνητη υγεία με την «πάντα νουν υπερέχουσα, ειρήνη» Του. Ώστε ακολουθώντας πιστά τα ίχνη Του Χριστού, της Κεφαλής της Εκκλησίας να επιτυγχάνετε τις σωστές εκτιμήσεις, να λαμβάνετε τις ορθές αποφάσεις και να προβαίνετε στις ενδεδειγμένες ενέργειες, που θα προωθούν την ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων και λαών.
Χριστός Ανέστη! Krushti u Ngjall! Христос Воскресе!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου