π. Δημητρίου Μπόκου
«Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον»!
Ακατάληπτο, αλλά και πολύπλευρο μυστήριο η Γέννηση του Χριστού. Από όπου και να το πιάσει κανείς, είναι ξένο. Διαφορετικό από ό,τι γνωρίζαμε στον δικό μας κόσμο. Όλα τα του Χριστού, αλλά και τα της Παναγίας, είναι παράδοξα. Υπέρλογα. Πάνω απ’ τη συνήθη λογική.
Ο τρόπος της Γέννησης είναι πρόβλημα άλυτο. «Πώς ο εν υψίστοις οικών εκ παρθένου τίκτεται;» Πώς «εν μήτρα χωρείται γυναικός», αυτός που είναι τόσο μεγάλος, ώστε να έχει για θρόνο του τον ουρανό και υποπόδιο τη γη; Πολλοί προσπάθησαν να δώσουν μια εξήγηση, με τη μόνη μέθοδο που ξέρει ο άνθρωπος: Τη λογική ανάλυση. Κάποιοι είπαν ότι δεν έγινε πραγματικά άνθρωπος ο Χριστός, αλλά φαινομενικά, εικονικά. Κάτι σαν φάντασμα, σαν όραμα, μια φαντασία, ένα ολόγραμμα. Άλλοι είπαν ότι η Παναγία γέννησε έναν απλό άνθρωπο και ότι μετά, σε κάποια άλλη φάση, ο Θεός ενώθηκε με αυτόν τον άνθρωπο. Ποια είναι η αλήθεια;
Την αλήθεια τη φανέρωσε ο Χριστός, όταν είπε για τον εαυτό του (τον Υιό και Λόγο του Θεού), ότι ήταν Θεός τέλειος, όπως ακριβώς και ο Πατέρας του. Αυτός «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν». Στη γη κατέβηκε ο ίδιος ο Χριστός, αυτοπροσώπως. Ο ίδιος που εισήλθε στην κοιλιά της Παναγίας ως Θεός, εξήλθε μετά ως Θεάνθρωπος. Παίρνοντας σάρκα από την Παρθένο, πρόσθεσε στη θεία του φύση και την ανθρώπινη. Ο Θεός σαρκώθηκε πραγματικά. Η Παρθένος κράτησε μέσα της προσωρινά τον ίδιο τον Θεό, προσθέτοντάς του τη σάρκα. Γέννησε τον Θεό ως άνθρωπο. Δεν γέννησε έναν απλό άνθρωπο για να ενωθεί μαζί του μετά ο Θεός, αλλά «δι’ αυτής διήλθεν ο Κύριος, εξ αυτής προήλθεν ο Ύψιστος». Γι’ αυτό και λέγεται Θεοτόκος. Αλλιώς θα ήταν απλώς ανθρωποτόκος, σαν όλες τις άλλες μητέρες.
Και όχι μόνο γεννήθηκε πραγματικά (και όχι φαινομενικά) ο Θεός, αλλά προσέλαβε και εντελώς καθαρή ανθρώπινη φύση. Αυτήν που εξαρχής είχε πλάσει ο ίδιος για τον Αδάμ. Με τα αρχέγονα δομικά της στοιχεία, το γνήσιο αρχέτυπο, χωρίς αμαρτία. Η αμαρτία δεν ανήκει στην αρχική φυσική δομή της ανθρώπινης φύσης, αλλά προέκυψε αργότερα, ως καρπός της θέλησης του ανθρώπου. Είναι καρπός επιλογής, στοιχείο επίκτητο. Η ανθρώπινη όμως θέληση του Χριστού, αφότου ενώθηκαν πάνω του οι δύο φύσεις, ήταν ευθυγραμμισμένη απόλυτα με τη θεία του θέληση. «Ουκ εκ θελήματος σαρκός, ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ’ εκ Θεού» γεννήθηκε. «Εκ Πνεύματος Αγίου». Χωρίς ουδεμία ροπή προς το κακό. Συνεπώς:
Ο Χριστός γεννήθηκε άνθρωπος αληθινός, όμοιος σε όλα με μας, εκτός από την αμαρτία.
Καλά Χριστούγεννα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου