Ἀρχιμ. π. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν-Δρος Θεολογίας
Περιφανὴς καὶ ἔνδοξος ἡ σημερινὴ ἡμέρα (Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2023) γιὰ τὴν καθόλου Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία μας καὶ δὴ γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη τῶν Πατρῶν καὶ τὸν Σεπτὸ Ποιμενάρχη μας κ.κ. Χρυσόστομο, κατὰ τὴν ὁποία ἀνηγγέλθη τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς τῆς διακηρύξεως τῆς ἁγιότητος τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γερβασίου (Παρασκευοπούλου), τοῦ πνευματικοῦ ἡγέτου τῆς νεωτέρας ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν.
Ἡ προσωπικότητα τοῦ Ἁγίου Γερβασίου ὑπερεῖχε ἀπὸ πάσης πλευρᾶς, διότι ἦταν μεγαλειώδης ἡ παρουσία του καὶ διότι ἦταν Ἄνδρας ἐκκλησιαστικός. Ἡ προσωπική του ζωὴ καὶ ἡ ποιμαντική του, τὸ κήρυγμά του, ἡ κατήχηση καὶ ἡ ὅλη παρουσία του ἔδειχναν ὅτι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος γεννήθηκε γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ζῆ γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν Ἐκκλησία καὶ ὁπωσδήποτε ἐκοιμήθη ὡς ἐκκλησιαστικὸς ἀνήρ. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς δόξασε τὸν ἀείμνηστο Ἅγιο Γέροντα στὸν οὐρανό καὶ τώρα στὴν γῆ.
Κάθε Ἅγιος ἔχει τὰ δικά του χαρακτηριστικά. Ὁ Ἅγιος Γερβάσιος εἶχε τὴν τόλμη. Ἡ τόλμη του αὐτὴ δὲν στηρίχθηκε στὴν ἄγνοια τῶν κινδύνων οὔτε στὴν πλάνη οὔτε στὴν ἐπίδειξη καὶ αὐτοπροβολή. Δὲν στηρίχθηκε στὴν ἀπογοήτευση οὔτε στὸν παραλογισμό. Ἡ τόλμη τοῦ Ἁγίου Γερβασίου στηρίχθηκε στὴν ἀλήθεια, στὴν εὐαγγελικὴ ἀρετή, στὸν Χριστό. Αὐτὴ ἡ τόλμη εἶναι ἁγία τόλμη. Εἶναι σωστική, μεταμορφωτική. Γι᾽ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο μεταμόρφωσε κυριολεκτικῶς τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ τῶν Πατρῶν καὶ περιχώρων καὶ τὸν ὁδήγησε στὴν λύτρωση καὶ τὴν σωτηρία. Ἂν σὲ κάθε ἐποχὴ εἴχαμε ἕναν Ἅγιο Γερβάσιο, δὲν θὰ εἴχαμε τόσο πηχτὸ σκοτάδι.
Αἰσθάνομαι βαθυτάτη εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Πανάγαθο Θεό, ὁ Ὁποῖος μέσα στὸ ἄπειρο ἔλεός Του μὲ ἀξίωσε νὰ δεχθῶ τὶς πνευματικὲς βάσεις καὶ τὴν καθοδήγηση στὴν Ἐκκλησιαστική μου πορεία ἀπὸ ἕναν τέτοιο Ἅγιο Πατέρα καὶ Διδάσκαλο, ἐφάμιλλο τῶν παλαιοτέρων Ἁγίων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπὸ ἕναν ρέκτη τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου καὶ λάτρη τῆς ἀπολύτου ὑπακοῆς καὶ ἐμπιστοσύνης στὸ Πανάγαθο Θέλημα τοῦ Θεοῦ σὲ ὅλες τὶς ἐκφράσεις καὶ ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς τοῦ χριστιανοῦ.
Εἴθε οἱ πρεσβεῖες του νὰ συνοδεύουν τὴν ζωή ὅλων μας καὶ νὰ εἶναι ἐγγυητὴς τῶν ψυχῶν μας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως.
Εἴθε νὰ εὑρισκώμεθα ἀνάμεσα στὰ πιστὰ τέκνα του, ὅταν θὰ ἀναφωνῆ πρὸς τὸν Κύριον: «Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία, ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός».
Ἡ δὲ πόλη τῶν Πατρῶν κέκτηται ἤδη Αὐτὸν ὡς δεύτερο Προστάτη καὶ Μεσίτη της πρὸς τὸν Θεό, μετὰ τὸν Πρωτόκλητο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, διότι, κατὰ παρόμοιο τρόπο μὲ τοῦ Ἀποστόλου, ἡ βιοτὴ τοῦ Ἁγίου Πατρός μας Γερβασίου ἦταν ἀποστολική, ὁμολογιακή – μαρτυρική, εὐαγγελικὴ καὶ ὁσία.
Εικόνα: o Άγιος Γερβάσιος ο εκ Πατρών (Η εικόνα είναι εργόχειρο αγάπης και προσευχής προς τον Άγιο Γερβάσιο που φιλοτέχνησαν μοναχές της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου, Μπάλα, Πατρών)
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα «Ο Εκκλησιολόγος» των Πατρών στις 18/11/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου