Α πόστολος Παύλος, των αλλοεθνών φλόγα
Π ώς αλλιώς; Μια Δαμασκός φοβέριζε
Ό πως, πόσες εκπόρθητες πορείες
Σ της μεταστροφής μες στα μυστήρια
Τ ην τύφλωση δέχτηκες και φώτισες
Ό λη την ψευδαπάτη των υπαρκτών
Λ ύθηκες και έχτισες κορμοστασιά άλλη
Ο λάνθιστος έγινες, με πυρ
Σ ημαδεύτηκες. Κάπως έτσι και ξεκινάς
Τ ην οικουμένη ξεσηκώνεις
Ω! Τίποτα πια το ίδιο. Τίποτα σαν εσένα
Ν ους Χριστού, από το πρωτάκουσμά Του
Ε πιστολές πλάθεις αλήτικες
Θ άλασσες αθάμπωτες θαρρείς
Ν α αφεθώ, σε ξακουστό ταξίδι
Ώ στε λίγο λυγμός να λιγοστέψει
Ν αι! Το όνειρο να αντέξει ακόμη
Π αύλειο άσμα κύκνειο
Α νάμεσα στης γης τους ισχυρούς
Υ φαίνεις την ασχημάτιστη αγάπη
Λ αβώνεις την αυτάρκεια και φεύγεις
Ο υρανού τρίτου πλανητάρχης
Ελευθέριος Βάσσος
θεολόγος - φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου