26/08/2014
Οι χριστιανοί αδελφοί μας στη Μέση Ανατολή και την Αφρική υφίστανται εκτεταμένους βίαιους διωγμούς και απάνθρωπες αγριότητες. Εις βάρος τους διαπράττονται θηριωδίες και ανοσιουργήματα που εφορμούνται από θρησκευτικό φανατισμό και μισαλλοδοξία και στόχο έχουν τη βίαιη εξασφάλιση θρησκευτικής ομοιογένειας σε χώρες οι οποίες αποτέλεσαν ιστορικά λίκνα και εστίες λαμπρής παρουσίας του Χριστιανισμού και στις οποίες ιστορικά ιερά σεβάσματα και ναοί βεβηλώνονται και καταστρέφονται.
Νέφος θανάτου έχει σκεπάσει τη Συρία, το Ιράκ, το Ιράν, το Πακιστάν, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Νιγηρία, τη Σομαλία, την Τανζανία. Δεκάδες σημεία φλέγονται και η φωτιά σκορπά ανεξέλεγκτα κραυγές απόγνωσης και οδύνης. Είμαστε, εν τέλει, ανήμποροι να σταματήσουμε όσα εξελίσσονται καθημερινά και προσβάλλουν τον ανθρώπινο πολιτισμό; Η φωνή όλων όσοι αντιδρούν χάνεται μέσα στον θόρυβο των πολεμικών ριπών, που κοστίζουν καθημερινά εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απηύθυνε στο παρελθόν έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα να συνδράμει στην τάχιστη παύση της αιματοχυσίας στη Συρία και τους υπολοίπους χώρους της ιστορικής παρουσίας των χριστιανών. Έχουμε όλοι μας χρέος έναντι της ιστορίας, διότι 1700 έτη μετά την έκδοση του Διατάγματος των Μεδιολάνων άνθρωποι εξακολουθούν να διώκονται για την πίστη και τη θρησκευτική τους συνείδηση. Ενώπιόν μας εκτυλίσσονται τραγωδίες βαθύτατες, των οποίων ακόμη δεν γνωρίζουμε την ολέθρια κατάληξη.
Σε όλους μας αναλογεί μερίδιο ευθύνης. Στους δυνατούς του κόσμου οι οποίοι επέτρεψαν να ανάψει η φωτιά και ανέχονται να μαίνεται ακόμη. Στους ηγέτες που εκφράζουν τη συμπάθειά τους και τη θλίψη τους, χωρίς όμως να έχουν συμβάλει σε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα προς εκτόνωση της κατάστασης. Στους ποιμένες, ανεξαρτήτως θρησκείας, που δεν αφύπνισαν νωρίτερα τους πιστούς και δεν εξήγησαν ότι η πίστη είναι μέσο αγάπης για τον αδελφό μας και όχι όπλο που στρέφεται εναντίον του.
Δεν κάνουμε πλέον έκκληση να σταματήσει η σφαγή. Δεν ζητούμε πια απεγνωσμένα να επέλθει η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και όπου αλλού υπάρχουν ανάλογες εστίες πολέμου και βιαιοτήτων. Καλούμε όλους να κοιτάξουν επίμονα τις εικόνες που στέλνουν καθημερινά τα μέσα ενημέρωσης και οι πολεμικοί ανταποκριτές. Ιδιαίτερα δε όσους έχουν στα χέρια τους τη δύναμη να σταματήσουν την ανείπωτη τραγωδία. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως, εάν έβλεπαν καθημερινά αυτές τις εικόνες, θα έκαναν ο,τι είναι δυνατόν για να σφραγίσουν οριστικά αυτές τις πύλες του Άδου που άνοιξαν τους τελευταίους μήνες. Αν έβλεπαν αυτές τις εικόνες, θα λάμβαναν κάθε μέτρο που απαιτείται για να προασπίσουν τις χιλιάδες αθώες ψυχές που χάνονται. Το ποτάμι του θανάτου φουσκώνει, εξαπλώνεται και σύντομα θα συμπαρασύρει τα πάντα. Γιατί επιμένετε να το αγνοείτε;
Εξοικειωθήκαμε με το καθημερινό άκουσμα του στυγερού θανάτου νηπίων και μικρών παιδιών. Με τους αποκεφαλισμούς που γίνονται δημόσιο θέαμα μέσω του διαδικτύου, τους βιασμούς αθώων γυναικών και μητέρων, τους δημόσιους απαγχονισμούς προς παραδειγματισμό. Την ισοπέδωση ολοκλήρων χωριών, την καταστροφή οχημάτων που μεταφέρουν άμαχο πληθυσμό που αναζητεί εναγωνίως περιοχή όπου μπορεί να νιώσει ασφαλής. «Θεάματα» απεχθή που άλλοτε συγκλόνιζαν και σήμερα προκαλούν απλώς μία στιγμιαία συμπάθεια για τα θύματα.
Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ανυπέρβλητη και χρέος μας είναι να την προστατέψουμε με κάθε τρόπο. Μην αφήνετε τη βία και την οσμή του θανάτου να ποτίσει κάθε γωνιά του πλανήτη. Μην επιτρέπετε να γίνουν τα αθώα παιδιά, οι γυναίκες και οι νέοι, που δεν επέλεξαν να συμμετάσχουν σε κανέναν πόλεμο, απλή στατιστική. Σε κάθε «απλό» αριθμό αμάχων, αντιστοιχούν τεράστιες οικογενειακές τραγωδίες. Αναλογιστείτε το και πράξτε όπως οφείλετε. Επιτέλους, αρκετά!
«Λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκώμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν» (Α´ Κορ. 4, 12 – 13). Απευθύνουμε έκκληση προς τον ιερό κλήρο και τον πιστό λαό να ενώσουν μεθ ἡ¬μῶν τη φωνή τους σε ιερές δεήσεις και αγρυπνίες ικετευτικές προς τον φιλάνθρωπο Θεό υπέρ των αθώων θυμάτων και ευχόμεθα ο Πανοικτίρμων Θεός να διαφυλάξει αλωβήτους και ατρώτους τους δοκιμαζομένους αδελφούς μας ανά τον κόσμο.
Νέφος θανάτου έχει σκεπάσει τη Συρία, το Ιράκ, το Ιράν, το Πακιστάν, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Νιγηρία, τη Σομαλία, την Τανζανία. Δεκάδες σημεία φλέγονται και η φωτιά σκορπά ανεξέλεγκτα κραυγές απόγνωσης και οδύνης. Είμαστε, εν τέλει, ανήμποροι να σταματήσουμε όσα εξελίσσονται καθημερινά και προσβάλλουν τον ανθρώπινο πολιτισμό; Η φωνή όλων όσοι αντιδρούν χάνεται μέσα στον θόρυβο των πολεμικών ριπών, που κοστίζουν καθημερινά εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απηύθυνε στο παρελθόν έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα να συνδράμει στην τάχιστη παύση της αιματοχυσίας στη Συρία και τους υπολοίπους χώρους της ιστορικής παρουσίας των χριστιανών. Έχουμε όλοι μας χρέος έναντι της ιστορίας, διότι 1700 έτη μετά την έκδοση του Διατάγματος των Μεδιολάνων άνθρωποι εξακολουθούν να διώκονται για την πίστη και τη θρησκευτική τους συνείδηση. Ενώπιόν μας εκτυλίσσονται τραγωδίες βαθύτατες, των οποίων ακόμη δεν γνωρίζουμε την ολέθρια κατάληξη.
Σε όλους μας αναλογεί μερίδιο ευθύνης. Στους δυνατούς του κόσμου οι οποίοι επέτρεψαν να ανάψει η φωτιά και ανέχονται να μαίνεται ακόμη. Στους ηγέτες που εκφράζουν τη συμπάθειά τους και τη θλίψη τους, χωρίς όμως να έχουν συμβάλει σε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα προς εκτόνωση της κατάστασης. Στους ποιμένες, ανεξαρτήτως θρησκείας, που δεν αφύπνισαν νωρίτερα τους πιστούς και δεν εξήγησαν ότι η πίστη είναι μέσο αγάπης για τον αδελφό μας και όχι όπλο που στρέφεται εναντίον του.
Δεν κάνουμε πλέον έκκληση να σταματήσει η σφαγή. Δεν ζητούμε πια απεγνωσμένα να επέλθει η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και όπου αλλού υπάρχουν ανάλογες εστίες πολέμου και βιαιοτήτων. Καλούμε όλους να κοιτάξουν επίμονα τις εικόνες που στέλνουν καθημερινά τα μέσα ενημέρωσης και οι πολεμικοί ανταποκριτές. Ιδιαίτερα δε όσους έχουν στα χέρια τους τη δύναμη να σταματήσουν την ανείπωτη τραγωδία. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως, εάν έβλεπαν καθημερινά αυτές τις εικόνες, θα έκαναν ο,τι είναι δυνατόν για να σφραγίσουν οριστικά αυτές τις πύλες του Άδου που άνοιξαν τους τελευταίους μήνες. Αν έβλεπαν αυτές τις εικόνες, θα λάμβαναν κάθε μέτρο που απαιτείται για να προασπίσουν τις χιλιάδες αθώες ψυχές που χάνονται. Το ποτάμι του θανάτου φουσκώνει, εξαπλώνεται και σύντομα θα συμπαρασύρει τα πάντα. Γιατί επιμένετε να το αγνοείτε;
Εξοικειωθήκαμε με το καθημερινό άκουσμα του στυγερού θανάτου νηπίων και μικρών παιδιών. Με τους αποκεφαλισμούς που γίνονται δημόσιο θέαμα μέσω του διαδικτύου, τους βιασμούς αθώων γυναικών και μητέρων, τους δημόσιους απαγχονισμούς προς παραδειγματισμό. Την ισοπέδωση ολοκλήρων χωριών, την καταστροφή οχημάτων που μεταφέρουν άμαχο πληθυσμό που αναζητεί εναγωνίως περιοχή όπου μπορεί να νιώσει ασφαλής. «Θεάματα» απεχθή που άλλοτε συγκλόνιζαν και σήμερα προκαλούν απλώς μία στιγμιαία συμπάθεια για τα θύματα.
Η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ανυπέρβλητη και χρέος μας είναι να την προστατέψουμε με κάθε τρόπο. Μην αφήνετε τη βία και την οσμή του θανάτου να ποτίσει κάθε γωνιά του πλανήτη. Μην επιτρέπετε να γίνουν τα αθώα παιδιά, οι γυναίκες και οι νέοι, που δεν επέλεξαν να συμμετάσχουν σε κανέναν πόλεμο, απλή στατιστική. Σε κάθε «απλό» αριθμό αμάχων, αντιστοιχούν τεράστιες οικογενειακές τραγωδίες. Αναλογιστείτε το και πράξτε όπως οφείλετε. Επιτέλους, αρκετά!
«Λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκώμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν» (Α´ Κορ. 4, 12 – 13). Απευθύνουμε έκκληση προς τον ιερό κλήρο και τον πιστό λαό να ενώσουν μεθ ἡ¬μῶν τη φωνή τους σε ιερές δεήσεις και αγρυπνίες ικετευτικές προς τον φιλάνθρωπο Θεό υπέρ των αθώων θυμάτων και ευχόμεθα ο Πανοικτίρμων Θεός να διαφυλάξει αλωβήτους και ατρώτους τους δοκιμαζομένους αδελφούς μας ανά τον κόσμο.
Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου