τοῦ Φώτη Κόντογλου
Ὅποιος ἀξιώθηκε ν’ ἀγαπήσει τὸ Θεό, δηλαδὴ ν’ ἀγαπηθεῖ ἀπὸ τὸν Θεό, χωρίζει ἀπὸ τὸν κόσμο, ἐπειδὴ δὲν παραδέχεται τὴ σοφία του κι ὁ κόσμος τὸν μισεῖ καὶ τὸν κοροϊδεύει. Τὸν βγάζει τρελὸ γιὰ νὰ μὴ χάσει τὴν πίστη του στὴ δική του λογικὴ καὶ νιώσει τὴ δική του ἀθλιότητα. Ἔτσι θὰ γίνεται στὸν αἰώνα, γιατί δὲ θὰ ξημερώσει ποτὲ ἡ μέρα ποὺ θὰ καταλάβει ὁ κόσμος πὼς αὐτοὶ οἱ τρελοὶ δὲν εἶναι τρελοὶ γιατί τότε θὰ ἔρθει στὴ γῆ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἐπειδὴ δὲ θὰ ὑπάρχει κανένας πονηρὸς γιὰ νάναι καὶ τὰ μάτια τοῦ πονηρὰ ἀλλὰ ὅλοι θάναι ἀθῶοι σὰν παιδιά. Μὰ τοῦτο δὲν θὰ γίνει ποτὲ σ’ αὐτὸ τὸν κόσμο, ὅπως εἶπε τὸ ἀλάθευτο στόμα τοῦ Κυρίου. Ὁ Χριστὸς μιλᾶ στοὺς ἀνθρώπους ἁπλὰ καὶ καθαρά, κι ἐμεῖς οἱ πονηροὶ κάνουμε πὼς δὲν καταλαβαίνουμε. Μᾶς ἐξαγόρασε μὲ τὸν θάνατό του, μᾶς ἀνάγγειλε τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ μᾶς δίδαξε νὰ ἑτοιμάσουμε τὸν ἑαυτό μας γι’ αὐτή, κι ἐμεῖς γυρίσαμε τὴ διδαχή του στὰ δικά μας θελήματα καὶ δὲν πάψαμε νὰ πιστεύουμε μονάχα σὲ τούτη τὴ ζωὴ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου