Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Η θέση που πήρε η Εκκλησία της Κύπρου για την Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία ήταν τουλάχιστον απογοητευτική . Δεν νοείται μια Εκκλησία που ανήκει και στηρίζεται από το ορθόδοξο γένος των Ελλήνων, όπως η Εκκλησία της Κύπρου να παίζει διπλωματικά παιχνίδια.
Το ανακοινωθέν που εξέδωσε μας στενοχώρεσε. Μας έβαλε στον πειρασμό να σκεφτούμε για μία ακόμη φορά ότι οι εκκλησιαστικοί άνδρες λειτουργούν και πράττουν όπως, δυστυχώς, οι πολιτικοί και λαμβάνουν τις αποφάσεις τους με βάση το ιδιαίτερο συμφέρον τους.
Δεν θα μιλήσω για το θέμα αυτό με Θεολογικούς όρους. Ούτε θα αραδιάσω ιερούς κανόνες και αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων για να τεκμηριώσω τα όσα θα μοιραστώ μαζί σας.
Η Εκκλησία της Κύπρου περίμενα ότι θα ήταν πιο θαρραλέα από τα δύο πρεσβυγενή Πατριαρχεία μας Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων και θα έκανε την αρχή να δώσει το πράσινο φώς της αποδοχής για τη νέα Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας που αποφάσισε να ιδρύσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Και τούτο διότι η Εκκλησία της Κύπρου πιστεύαμε ότι δεν έχει εξαρτήσεις που ενδεχομένως έχουν τα πρεσβυγενή μας Πατριαρχεία από τη Ρωσία.
Τουλάχιστον έτσι πίστευα μέχρι τώρα, αλλά φαίνεται πως έκανα λάθος.
Στο ανακοινωθέν που εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου είναι αλήθεια ότι καταβάλλονται φιλότιμες προσπάθειες για να μην αδικηθεί κανείς εκ των δύο εμπλεκομένων.
Μπορεί η Εκκλησία της Κύπρου να αποδίδει με γενναιοδωρία τα εύσημα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στο οποίο αναγνωρίζει το προβάδισμα έναντι των άλλων Εκκλησιών, μπορεί να επιπλήττει την Εκκλησία της Ρωσίας για την μη σταθερή στάση της στο θέμα της Μεγάλης Συνόδου και τον παραπλανητικό ρόλο της στην επιρροή των τριών Εκκλησιών που απείχαν όπως και η Εκκλησία της Ρωσίας της Συνόδου, παράλληλα όμως, προβαίνει σε έναν απαράδεκτο και επικίνδυνο συλλογισμό τον οποίο, μάλιστα, βγήκε ο Σεβ. Κύκκου Νικηφόρος και τον χειροτέρεψε.
Βγήκε και μας είπε: «Δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον αχειροτόνητο σχισματικό Επιφάνιο».
Όχι Γέροντα της ιστορικής Μονής Κύκκου, αγαπητέ μας Σεβ. Κύκκου δεν μπορεί να τα λέει αυτά ένας ελληνορθόδοξος Ιεράρχης του δικού σας κύρους. Και δεν μπορεί να τα λέει πολύ περισσότερο ένας Ιεράρχης της Εκκλησίας της Κύπρου η οποία πέρασε την βάσανο του σχίσματος και χάρη στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο επανήλθε στην οδό της ομαλότητας.
Ή μήπως δεν αποτελεί αδιάψευστο ιστορικό γεγονός το οτι ο αείμνηστος Μακάριος ο οποίος είχε καθαιρεθεί από τη Σύνοδο της Κύπρου και μάλιστα ομόφωνα! Παρά ταύτα το Οικουμενικό Πατριαρχείο περιέβαλλε με ισχύ την Σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου από τον » καθαιρεμένο » Αρχιεπίσκοπο, υπό τον Αλεξανδρείας Νικόλαο η οποία τον απεκατέστησε κι έτσι προέκυψε η νέα γενιά Ιεραρχών μεταξύ των οποίων ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, ο Μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος και οι υπόλοιποι. Αυτά τα ξέχασε η Εκκλησία της Κύπρου; Αν ναί,κρίμα. Αν όχι ,τότε σεβασμός στο Φανάρι.
Μπορεί όλο αυτό το ανακάτεμα να μας βγεί σε καλό… Ίσως για να βγεί όλη η σαβούρα στην επιφάνεια… Και να καθαρίσει η ατμόσφαιρα.Ίσως για να φανερωθεί το απόστημα που ούτως ή άλλως υπήρχε και δρούσε διαβρωτικά στα σπλάχνα της Εκκλησία μας, με ύπουλο και δόλιο τρόπο επί πολλές σειρές ετών…
Ώστε μήπως να στείλουμε στους Ιεράρχες της Κύπρου, που τάχα θεωρούν τον Μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιο «αχειροτόνητο», την “Πραγματεία περί του κύρους της χειροτονίας κληρικών υπό επισκόπου καθηρημένου και σχισματικού χειροτονηθέντων”, που συνέταξε πριν από 130 χρόνια, το 1887, ο Αρχιεπίσκοπος Αγχιάλου (μετέπειτα Σμύρνης) Βασίλειος, για να ενημερωθούν σωστά;
Μόνο έτσι θα πάψουν όλοι αυτοί οι σούπερ Ορθόδοξοι να βλασφημούν κατά του Αγίου Πνεύματος και να καθυβρίζουν εμμέσως πλην σαφώς,με όσα ανιστόρητα και αθεολόγητα σκαρφίζονται και μας τα σερβίρουν, τον Οικουμενικό Πατριάρχη,δεδομένου ότι συλλειτούργησε κατά την ημέρα των Θεοφανείων με… «αχειροτόνητο» Ιεράρχη, τον Κιέβου Επιφάνιο.
Εντάξει, Αγιοι Ιεράρχες και λοιποί πατέρες, κατανοητές μέχρι ενός σημείου οι ενστάσεις σας,σεβαστές οι «υποχρεώσεις» και οι «δεσμεύσεις» σας προς τη Ρωσία, αλλά και η από μέρους μας ανοχή στις βλασφημίες σας και στις ύβρεις που εκτοξεύετε στον Πατριάρχη του Γένους μας έχει όρια…!
Ασφαλώς και δεν αδικούμε εν γένει την Εκκλησία της Κύπρου.
Υπάρχουν σοβαροί και θεοφοβούμενοι Ιεράρχες, όπως ας πούμε οι Πανιερώτατοι Αμμοχώστου και Πάφου οι οποίοι ακόμη και τις όποιες ενστάσεις που μπορεί να έχουν ως προς τους χειρισμούς του Φαναρίου, τις καταθέτουν με τρόπο σεβαστικό και όχι για να προκαλούν και να κάνουν θόρυβο.
Και ασφαλώς και υπάρχουν εντός της Εκκλησίας και οι φαντεζί καραγκιόζηδες.
Τούτη η κρίση μας δίδει την από Θεού ευκαιρία να ξεβραστεί η σαβούρα και να καθαρίσουν τα πράγματα στην Εκκλησία.
Η ευκαιρία αυτή είναι μοναδική.
Αλλοίμονο, όμως, αν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος την αφήσει να περάσει ανεκμετάλλευτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου