Γρηγόριος Παλαμάς και το Φως του Παναγίου Τάφου

Γρηγόριος Παλαμάς και το Φως του Παναγίου Τάφου

Όταν ο μακαριστός π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος σε ταξίδι του κλήθηκε να κατεβεί από το τραίνο και να πάει μαζί με άλλους να δουν μια δακρυρροούσα εικόνα της Παναγίας, έμεινε ατάραχος και αρνήθηκε τονίζοντας πως η πίστη του δεν στηρίζεται σε θαυμαστά και υπερφυή γεγονότα. Αν μεταφέρουμε το γεγονός αυτό στην περίπτωση του Αγίου Φωτός, θα λέγαμε πως και θαύμα να μη συμβαίνει, εμείς δεν χάνουμε την πίστη μας στην Ανάσταση του Κυρίου και στην Ορθοδοξία – σημειωτέον πως το θαύμα γίνεται με την είσοδο αποκλειστικά του Ορθοδόξου Πατριάρχη Ιεροσολύμων.

Το πρόβλημα, ωστόσο, της αμφισβήτησης τα τελευταία χρόνια περί της αληθείας του θαύματος δεν πρέπει να μένει αναπάντητο και σκανδαλίζον τις χριστιανικές συνειδήσεις ανά τον κόσμο. Το δυστύχημα είναι πως η προς τα έξω αμφισβήτηση στηρίζεται κυριότατα από ιερωμένους και ανθρώπους της Εκκλησίας! Για παράδειγμα, ο δημοσιογράφος που έγραψε και σχετικό βιβλίο είναι παπαδοπαίδι. Καλά λέει ο λαός, παπά παιδί, διαόλου αγγόνι! Αλλά και αυτοί πια οι Πατριαρχικοί – απλοί μοναχοί έως επίσκοποι – τους έχει φοβηθεί το μάτι μας. Ευκαίρως ακαίρως διατείνονται πως πρόκειται για προαναφθέν φυσικό φως το οποίο ευλογείται δια ευχής που διαβάζει ο εισερχόμενος Πατριάρχης. Από την άλλη, η διαχρονική μαρτυρία ακόμη και όσων ίστανται εκτός του Παναγίου Τάφου, είναι πως πρόκειται για θαύμα – αυτόματο άναμμα από “σφαίρες και λάμψεις” φωτός των κεριών και των καντηλιών, φαινόμενα ακαΐας για αρκετή ώρα μετά την αφή σε δέρμα και τρίχες κλπ.

Πού λοιπόν βρίσκεται η αλήθεια; Τόσα χρόνια - αιώνες πλανάται όλος ο κόσμος και ειδικότερα οι προσκυνητές των Αγίων Τόπων; Υπάρχει απάτη και απόκρυψη; Όλα αυτά βάλλουν άμεσα στην ουσία της χριστιανοσύνης και στην αξιοπιστία της Εκκλησίας . Εάν αυτοί οι ορθόδοξοι ρασοφόροι δεν ψεύδονται εσκεμμένα – μπορεί να είναι μερικοί τους μασόνοι ή εχθροί της Εκκλησίας από άλλο δαιμονικό μετερίζι – τότε είτε αγνοούν είτε απιστούν. Και εξηγούμαι περισσότερο: το ότι δεν έχει δει κανείς από αυτούς – αν και υπάρχει και περί αυτού γραπτή μαρτυρία από δυσπιστούντα μοναχό που κρύφτηκε στον Πανάγιο Τάφο – το Φως να ανάβει θαυματουργικά τις λαμπάδες του εκάστοτε Πατριάρχη, αυτό δεν σημαίνει πως δεν συμβαίνει το γεγονός πραγματικά! Ακόμη και αν είναι άσβηστη η καντήλα του Τάφου του Χριστού, αυτό δεν σημαίνει ότι του εισερχομένου Επισκόπου των Ιεροσολύμων οι δέσμες των κηρίων δεν ανάπτονται από τον Θεό άμεσα και θαυματουργικά! Και αν κάποιοι εκ των απιστούντων πιθανώς Πατριαρχών ανάπτουν μόνοι τους από το πιθανώς προαναφθέν κανδήλιο τα κεριά τους – ουδείς και ειδικότερα κάποιος άπιστος ή δύσπιστος δεν “υποχρεώνει” τον Κύριο να θαυματουργήσει – αυτό δεν συνεπάγεται πως σε άλλους Πατριάρχες στο παρελθόν δεν συνέβη το θαυμαστό συμβάν ή πως το Άγιο Φως αυτό δεν πυροδοτεί θαυματουργικώς τις λαμπάδες και τα κανδήλια εκτός του Κουβουκλίου – όπερ βιώνεται αδιαλείπτως από τους προσκυνητές και έχει μαρτυρηθεί και από αλλοδόξους και αλλοθρήσκους…

Πίσω από τις ερμηνείες περί φυσικού φωτός κρύβεται απλά η απιστία στη δύναμη του Θεού και η έλλειψη αγιοπνευματικών εμπειριών. Ευτυχώς η Ορθόδοξη Εκκλησία κατοχύρωσε τη θεολογία περί ακτίστων θείων ενεργειών και θεοπτίας του Ακτίστου Φωτός μέσω του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά που τιμάται εξαιρέτως τη δεύτερη Κυριακή των Νηστειών. Ευτυχώς επομένως που υπάρχει και η αγιοπατερική παράδοση και εμπειρία και δεν ακούγονται μονάχα τα φληναφήματα και οι αιρετικές πομφόλυγες των σύγχρονων ιερωμένων και θεολόγων. Σημείο των καιρών και αυτό που, ως φαίνεται, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απομάκρυνση των Ορθοδόξων από τους Αγίους Τόπους. Βλέπεις, έρχεται ο αντίχριστος. Και, κατά τη γνώμη μου, τότε μονάχα που αυτός θα καθίσει σαν παγκόσμιος θρησκευτικοπολιτικός ηγέτης στα Ιεροσόλυμα, τότε δεν θα ανάψει το Φως της Ανάστασης εκεί. Όχι διότι θα αδυνατεί ο Θεός, αλλά απλούστατα επειδή θα αποστρέφεται το βδέλυγμα της ερημώσεως…

Κ. Νούσης

Λάρισα, 30/3/2024