Ικανότητες και ιδεολογία

Ικανότητες και ιδεολογία 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Η απόφαση του πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη να προτείνει την Πρόεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας κα Αικ. Σακελλαροπούλου για τη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας έχει πολλά και θετικά σχόλια. Πολλοί έγραψαν για τις νομικές της γνώσεις, άλλοι για την δικαστική της ικανότητα, άλλοι για την ευαισθησία της στην προστασία του περιβάλλοντος και για την αγάπη της στα ζώα γενικά και ειδικότερα στις γάτες. Εκφράστηκε ακόμη η ελπίδα ότι παρά την έλλειψη εμπειρίας της στην πολιτική και γεωπολιτική είναι άνθρωπος ικανός, που γρήγορα θα μάθει και θα ανταποκριθεί στα υψηλά της καθήκοντα. Ορισμένοι θεωρούν θετικό το ότι δεν είναι πολιτικός και δεν έχει εμπλακεί στα όσα λυπηρά συνέβησαν κατά την παρελθούσα δεκαετία. 

Μέσα στα όσα θετικά γράφτηκαν και ακούστηκαν για την κα Σακελλαροπούλου ήταν και το, από πλευράς των αριστερών και αυτοαποκαλουμένων «προοδευτικών» πολιτικών, δημοσιογράφων και γενικότερα των κατεχόντων το ιδεολογικό εποικοδόμημα της χώρας, επιχείρημα ότι ήταν πετυχημένη δικαστικός και ικανή ως άνθρωπος επειδή ανήκει στον χώρο τους. Είναι λάθος να αποδίδεται σε δικαστικό η όποια ιδεολογία και μάλιστα να θεωρείται ότι η αριστερή ιδεολογία τον καθιστά ικανό να επιτελεί επιτυχημένα τα καθήκοντά του. Στην εφαρμογή του Δικαίου δεν χωρεί ούτε ο κομμουνισμός, ούτε η σοσιαλδημοκρατία, ούτε ο συντηρητισμός. Αν ο δικαστής επηρεάζεται στις αποφάσεις του από την όποια ιδεολογία και είναι στρατευμένος σε αυτήν, με την εξουσία που διαθέτει καθίσταται επικίνδυνος για τη Δημοκρατία. 

Ο Ευάγγελος Παπανούτσος στο βιβλίο του «Ο Νόμος και η Αρετή», (Εκδ. «Δωδώνη», Αθήνα, 1981) γράφει πως τρεις είναι οι κύριες μορφές της ηθικής ζωής: το Έθιμο, το Δίκαιο και το Ήθος και σημειώνει: « Το Έθιμο προσγράφει καθήκοντα. Το Δίκαιο ασφαλίζει δικαιώματα. Το Ήθος καταργεί και τα καθήκοντα και τα δικαιώματα ως σκοπιμότητες ή συμφέροντα και τα επιβάλλει ως αξιώσεις της ευθύνης και της ελευθερίας» (Σελ. 169). Αυτό το ήθος, που είναι απαραίτητο σε κάθε πολίτη, είναι, πρέπει να είναι, βίωμα και τρόπος ζωής για έναν δικαστή. Για αυτό το ήθος και την Ηθική ο Ευαγ. Παπανούτσος τονίζει ότι «δεν έχει ανάγκη από εξωτερικά θεμέλια ή στηρίγματα, δεν χρειάζεται την αναγνώριση των άλλων, αλλά μέσα Της έχει το κύρος» (Σελ. 155). 

Την τελευταία δεκαετία και μέσα στην ηθική, κοινωνική, οικονομική και πολιτική κατηφόρα που πήρε η χώρα υπήρξαν και υπάρχουν θλιβερά περιστατικά λειτουργών της Δικαιοσύνης, που πλήγωσαν και πληγώνουν την αμεροληψία και ανεξαρτησία Της. Ελπίζεται ότι η κα Σακελλαροπούλου θα φανεί αντάξια του αξιώματος που αναλαμβάνει και με αυτόν τον τρόπο θα αποδείξει ότι εκείνη προέρχεται από το υγιές μέρος Της. Εθνομηδενιστές εκφράζουν την βεβαιότητα πως η εκλογή της «θα σημάνει την σε πολλά επίπεδα αλλαγή εποχής». Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι, εν όψει μάλιστα της 200ετηρίδας του 1821, θα καταστεί πρόεδρος αρεστή στην αριστερή ιντελιγκέντσια, και θα αγνοήσει την ιστορία, τη συνέχεια και τα βιώματα των Ελλήνων.-